Ήταν μεσημέρι.
Ένας ιερέας είχε στα χέρια του μερικές συσκευασίες με φαγητό με σκοπό να τις μοιράσει σε οικογένειες κατ' οίκον.
Ένας πανύψηλος και γεροδεμένος άνδρας τον πλησιάζει και του ζητά χρήματα, όπως το κάνουν και δεκάδες άλλοι επαίτες της συνοικίας του.
Ταυτόχρονα, άρχισε να του δείχνει επιδεκτικά πλαστικοποιημένα έγγραφα για να γίνει πιστευτός.
- Παπούλη, να σου κάνω μια ερώτηση;
- Να μου κάνεις την ερώτηση.
- Θέλω να με βοηθήσεις γιατί έχω μεγάλη ανάγκη.
- Νομίζω πως θα πρέπει να απευθυνθείς σε κοινωνικές υπηρεσίες για να δουν τα χαρτιά σου και να σε βοηθήσουν, αν τελικά το δικαιούσαι.
- Πήγα, αλλά δεν με βοήθησαν. Εγώ από σένα ζητάω να με βοηθήσεις.
- Παιδάκι μου, μέσα στο δρόμο μου ζητάς κάτι που δεν μπορώ να το κάνω. Δεν είμαι στο γραφείο μου για να δω τα έγγραφα που μου προσκομίζεις και να δω αν μπορώ να σε βοηθήσω. Έχω κουραστεί να αντιμετωπίζω ανθρώπους σαν και σένα που παίρνετε τους δρόμους και ζητάτε χρήματα.
- Δεν ντρέπεσαι παπάς άνθρωπος που δε βοηθάς τον κόσμο...
Μπαίνει στο αυτοκίνητό του και φεύγει θυμωμένος γιατί δεν πέτυχε το σκοπό του.
Τέτοια περιστατικά (οι ιερείς μας) αντιμετωπίζουν καθημερινά. όπου κι αν βρεθούν. Τους ταλαιπωρούν κάποιοι επαγγελματίες επαίτες, οι οποίοι νομίζουν πως "δουλειά" των ιερέων είναι να μοιράζουν χρήματα χωρίς διάκριση.
Αν ο λαός γνώριζε το τι προσφέρει ο Έλληνας Ορθόδοξος παπάς, δεν θα τον κατέκριναν τόσο εύκολα. Συνάμα, και οι ασφυκτικές και ψυχολογικές πιέσεις που δέχεται είναι ένα διαρκές βασανιστήριο.
Μόνο οι άσχετοι με την Εκκλησία ιεροκατηγορούν χωρίς να υπολογίσουν πως ο κληρικός είναι ο άνθρωπος της θυσίας για το ποίμνιό του.
Ευχηθείτε για τους πατέρες μας, αγαπητοί μου, για να παραμένουν όρθιοι στις επάλξεις του καθημερινού τους μαρτυρίου .
π. Θ. Μ.
ΠΓΗ φωτογραφίας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου