ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.jpg)
"Θεέ μου, ήλθε στη ζωή μου μια ακόμη μεγάλη δοκιμασία! Έχω μεγάλη αγωνία για την εξέλιξη του θέματος που μου καίει τα σωθικά. Κάποιες στιγμές με πιάνει πανικός. Έχω χάσει και τον ύπνο μου. Βλέπω πως όλα χάνονται γύρω μου και φοβάμαι. Πιστεύω σε Σένα, αλλά ...δυσκολεύομαι να δεχτώ πως Εσύ θα με βοηθήσεις".
Όσο πλησίαζε η μέρα της μεγάλης δοκιμασίας η καρδιά μου κτυπούσε δυνατά. Δυσκολευόμουνα να προσευχηθώ, γιατί είχα ταραχή εντός μου. Ξύπνησα πολύ νωρίς, λίγο μετά τα μεσάνυκτα, γεμάτος αγωνία. Παρ' όλ' αυτά, άρχισα να προσεύχομαι βιάζοντας τον εαυτό μου. Έκανα μερικές μετάνοιες, λίγα κομποσκοίνια με την ευχή, ένα κάθισμα του ψαλτηρίου κ.α. Σιγά σιγά άρχισε να ειρηνεύει η ψυχή μου και να αισθάνομαι εντός μου μια δύναμη.
Μετά την προσευχή άνοιξα την Κ. Διαθήκη και άρχισα να διαβάζω κάτι που με συγκλόνισε. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός βρέθηκε με τους μαθητές του σε κάποιο πλοιάριο. Στη μέση της λίμνης άρχισε μεγάλη θαλασσοταραχή. Υπήρχε φόβος να ναυαγήσουν και να χάσουν και το πλοίο και τη ζωή τους. Ο Κύριος κοιμότανε ήσυχα χωρίς να ανησυχεί. Οι μαθητές άρχισαν να πανικοβάλλονται. Τον ξυπνούν ζητώντας βοήθεια: «Κύριε, σώσε μας, χανόμαστε!» Και τότε ο Κύριος τους είπε: "«Γιατί φοβάστε τόσο πολύ, ολιγόπιστοι;». Στη συνέχεια, διέταξε την τρικυμισμένη θάλασσα να γαληνεύσει.
Ακριβώς αυτή η σκηνή επαναλαμβάνεται τακτικά στη ζωή μας. Οι δοκιμασίες έρχονται η μια μετά την άλλη. Ξεχνάμε πως ο Χριστός είναι κοντά μας κάθε φορά που τον καλούμε. Εκείνος μπορεί να μας βοηθήσει, αρκεί να του έχουμε εμπιστοσύνη. Και πάλι μας λέγει μυστικά: «Γιατί φοβάστε τόσο πολύ, ολιγόπιστοι;»
Αυτά τα λόγια ήχησαν μέσα στο νου μου: «Γιατί φοβάσαι τόσο πολύ, ολιγόπιστε» και με ξύπνησαν. Μου έδωσαν δύναμη για να αντιμετωπίσω με θάρρος αυτό που με ... βρήκε.
Ένας ταλαίπωρος οδοιπόρος της ζωής
Όσοι πιστεύουμε στον Παντοδύναμο Κύριο,
δεν πρέπει να είμαστε δειλοί, αλλά να έχουμε θάρρος
που θα αντλούμε από τη χάρη του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου