Ο ανιδιοτελής εθελοντισμός...

Είναι αλήθεια  πως δεν πρέπει να κρίνουμε ποτέ "κατ' όψιν", όπως λέγει και ο Κύριος 

στο Ευαγγέλιο. Πολλές φορές, ο άνθρωπος διακρινόμενος από έναν άκρατο  

ενθουσιασμό προχωρά σε κινήσεις και αποφάσεις χωρίς να σκεφθεί πως θα 

εξελιχθούν τα πράγματα. Όλοι μιλούν για τον εθελοντισμό και καλούν 

τους ανθρώπους να ενταχθούν σε ομάδες που προβάλλουν την 

κοινωνική και φιλανθρωπική διακονία. Τελικά, έγινε και 

μόδα να είσαι εθελοντής σε κάποιον ή σε κάποιους 

κοινωνικούς κ.α. φορείς, στους οποίους θα 

πρέπει να ενταχθείς σεβόμενος απόλυτα 

τους κανονισμούς λειτουργίας τους, 

αλλά και το καταστατικό τους. 

Δεν μπορείς να προβάλλεις

και να επιβάλεις τις 

απόψεις σου, όσο 

πρωτοπόρες

λογικές κι 

αν είναι.

                                    

                                 Ο Α΄ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Βεβαίως, 

και η Εκκλησία,

ως θεάνθρωπινος οργανισμός,

καλεί τους πιστούς της να στηρίξουν 

τις φιλανθρωπικές της προσπάθειες, όπως π.χ. 

στα Φιλόπτωχα Ταμεία, τα εκκλησιαστικά εστιατόρια,

τους κοινωνικούς της φορείς, τα ενοριακά κατηχητικά σχολεία

και πολλές άλλες φιλανθρωπικές και κοινωνικές οργανώσεις και ομάδες.

Ο εθελοντισμός, για να είναι ευλογημένος και σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, 

θα πρέπει να διακρίνεται από:  ανιδιοτέλεια, ευγένεια, καλοσύνη, πραότητα και 

αγάπη προς όλους τους συνεργάτες και προς κάθε ωφελούμενο. Όμως, ο πιο δύσκολο 

είναι να κάνει ο εθελοντής ΥΠΑΚΟΗ στους υπεύθυνους και εκλεγμένους -σύμφωνα με 

το καταστατικό- εκπροσώπους του Διοικητικού συμβουλίου. Για τον χριστιανό η 

διακονία είναι ιερό πράγμα, γιατί καλείται ο ανιδιοτελής εθελοντής να διακονήσει

τον Ίδιο το Χριστό στα  πρόσωπα των άλλων. ΕΥΓΕ σ' όσους το κάνουν πράξη...