Η ακούσια μοναξιά πληγώνει τις ευαίσθητες ψυχές. Τι την νικά;

«Υποκατάστατα, βέβαια, για την αντιµετώπιση της µοναξιάς, υπάρχουν αρκετά. ∆εν τη φυγαδεύουν όµως. Αντίθετα την επιτείνουν. Ένα είναι το αληθινό όπλο, που χτυπάει θανάσιµα τη µοναξιά: Η αληθινή αγάπη. Όποιος ζει µέσα στο κλίµα της γνήσιας αγάπης, δεν κινδυνεύει ποτέ από τη θανάσιµη µοναξιά. Η αγάπη είναι ο εχθρός της µοναξιάς». «ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡµᾶς» (Προς Κορινθίους, Β΄ 5:14) ∆ηλαδή η αποκατάσταση της επικοινωνίας και η αποµάκρυνση της µοναξιάς βρίσκονται στη θέληση του ανθρώπου, στη βούληση να δεχτεί να αποκαταστήσει τη σχέση του µε τους συνανθρώπους, την κτίση και τον ∆ηµιουργό του, πάντα µε µετάνοια και ταπεινοφροσύνη. Χρειάζεται προσοχή, είναι τέχνη το να αγαπάς, απαιτείται βούληση και θέληση, όχι µόνο ύπαρξη του έντονου συναισθήµατος, καθώς το συναίσθηµα έρχεται και παρέρχεται…» (Αρχιμ. π. Τιµ. Κιλίφης (+).

* * * 

«Οταν βρεις τον Χριστό, σου αρκεί, δεν θέλεις τίποτ’ άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός. Ζεις στα άστρα, στο άπειρο, στον ουρανό µε τους αγγέλους, µε τους αγίους, στη γη µε τους ανθρώπους, µε τα φυτά, µε τα ζώα, µε όλους, µε όλα. Οπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η µοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούµενος, γεµάτος. Ούτε µελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση.»                                                                                               «Βίος και Λόγοι» γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Πηγη: https://www.xfe.gr/monaxia-ti-ti-genna-ti-ti-nika/