"Τι ομορφιά, Θεέ μου!!!

Μου αρέσει πάρα πολύ να επισκέπτομαι κατά καιρούς τη φύση, για να βρω λίγη ησυχία.

Εκεί νοιώθω καλύτερα την παρουσία του Πλάστη και Δημιουργού μας. 

Εκεί δοξολογώ και ευχαριστώ το Θεό για όλα τα αγαθά που μας χάρισε. 

Εκεί μπορώ να πω μέσα από τα βάθη της ψυχής μου: "Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΚΥΡΙΕ"

Χαίρομαι να βαδίζω στα μονοπάτια του δάσους, ν' αφουγκράζομαι  το κελάηδημα των πουλιών, 

ν' ακούω το θρόισμα των φύλων, να παρατηρώ την κίνηση των ζώων και των εντόμων, 

αλλά και να θαυμάζω τα όμορφα αγριολούλουδα, τα οποία  μου θυμίζουν τα "άνθη" του Παραδείσου,

του αγίους της Εκκλησίας μας.

* * * 

Προ ημερών, βρέθηκα κοντά σε μια πηγή που έτρεχε γάργαρο και καθαρό νερό. 

Στις ρίζες του μεγάλου πλάτανου παρατήρησα πως άνθησαν οι κατάλευκες μαργαρίτες. 

Ενώ ακόμη δεν ήρθε η άνοιξη η φύση άρχισε να στολίζεται, χωρίς να φοβάται την παγωνιά του χειμώνα που δεν τελείωσε ακόμη.

"Τι ομορφιά, Θεέ μου!!!

Η ομορφιά και η αρμονία της φύσεως οδηγεί τη σκέψη μας σε  Σένα, Κύριε.

Τι υπέροχη που είναι ολόκληρη η δημιουργία Σου!!! 

Δημιούργησες τα πάντα μ' ένα Σου λόγο.

Το σύμπαν μ' όλα του τα στολίδια (τους πλανήτες, τον ήλιο, το φεγγάρι, τ΄ αστέρια κ.α.)

Τα δημιούργησες για μας, τους σκληρόκαρδους και αγνώμονες, για να μας κάνεις ευτυχισμένους 

και χαρούμενους!!!

Κι εμείς, οι ανόητοι, ούτε τα χαιρόμαστε, ούτε τα παρατηρούμε, ούτε τα υπολογίσουμε.

Τα θεωρούμε όλα δεδομένα. 

Μας έχουν εγκλωβίσει οι πολλές μέριμνες, αλλά και η αμέλεια για τα πνευματικά μας θέματα.

Ο νους μας, αντί να είναι συνεχώς κοντά σε Σένα , τρέχει ως αλήτης στο κακό και την αμαρτία.

Τι κρίμα!!!

Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι θεοφόροι πατέρες μάς συμβουλεύουν να αφιερώνουμε χρόνο 

για τις επισκέψεις μας κοντά στη θάλασσα, στα ποτάμια και τις λίμνες, στα βουνά και τις πεδιάδες".

* * * 

Καλοί μου φίλοι,

Δυστυχώς, οι περισσότεροι από τους ανθρώπους -ίσως κι εμείς- έχουμε ξεχάσει το Θεό.

Μας αρέσει η ενασχόλησή μας με την πλασματική πραγματικότητα που μας πλασάρουν 

οι διάφορες και επιβλαβείς οθόνες....

Ας κάνουμε την έξοδό μας και προς τη φύση, για να θαυμάσουμε τα υπέροχα δημιουργήματα 

του Θεού, να σκεφθούμε για λίγο τον εαυτό μας, να υμνήσουμε τον Δημιουργό, να κάνουμε την 

αυτοκριτική μας και να φωνάξουμε μαζί με τα άλλα πλάσματα του Θεού: 

«Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας»

π. Υάκινθος