ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Με μόνη και μόνιμη συναναστροφή τον αντίστοιχης ασκητικής βιοτής συνασκητή του Γέροντα Αρσένιο Σπηλαιώτη. Και να η φωλιά των στρουθίων ή και ορνέων του Αθωνα! Ασκητές εν σπηλαίω.
Και στις φωλιές αυτές θα γεννηθεί μέσα στην καρδιά των δύο αυτών Μοναχών ως παιδίον νέον η Θεία Χάρις και θα ζήσουν μαζί της σ’ ένα αέναο ταξείδι ζωής και περιπέτειας για την διαρκή συμβίωση μαζί της.
Μέχρι να βγάλουν φτερά, για να γίνουν επίγειοι άγγελοι και να απογειωθούν!
Και για να μπορέσουν, συνάμα, ως κλώσες να περιβάλλουν και να αγκαλιάσουν κάτω από τα φτερά τους όσους θέλουν να ζήσουν κάτι από την δική τους ζωή. Την ζωή της Θείας Χάριτος. Εκείνους που θα ήθελαν να ακολουθήσουν τα δικά τους βήματα, προσπαθώντας και αυτοί να ζήσουν χωρίς το υλικό βάρος των παθών, ως μια πρώτη απογείωση!
Και μετά οι ουρανοί θα μπορούσαν να γίνουν κατά χάριν δικοί τους!
Η απόφασή των δύο συνασκητών για τον τρόπο ζωής που επέλεξαν ήταν ηρωική, στην ουσία μαρτυρική, αυτοθυσιαστική τόσο για την δυσκολία του εγχειρήματος όσο και για τους κόπους, μόχθους, πόνους στους οποίους εκτέθηκαν για την επίτευξη του σκοπού τους. Υποθήκευσαν, δηλαδή, την ζωή τους όλη για κάποιο άδηλο πνευματικό αποτέλεσμα. Και, μάλιστα, ενώ θα μπορούσαν να ακολουθήσουν την μέση και βασιλική οδό αυτήν του κοινοβιακού μοναχικού βίου ή ακόμη και του ιδιόρρυθμου μοναχισμού ο οποίος τους πρόσφερε αρκετές δυνατότητες μυστικής ασκητικής ζωής.
Ο βίος του αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή και Σπηλαιώτη μοιάζει με έναν άνθρωπο που ανοίχτηκε στο πέλαγος με μόνο σκαρί τον εαυτό του, ελπίζοντας να καταφέρει να φτάσει εν μέσω κλυδωνισμών θαλάσσης στην γη της Επαγγελίας. Και το πέλαγος αυτό λεγόταν όρος Άθω. Και μην σας φαίνεται παράξενο. Εκεί να δείτε τρικυμίες, και μέρες χωρίς να συναντήσεις άνθρωπο για να σου προσφέρει αληθινή παρηγοριά, πιο έμπειρο από σένα για να σου πει πως πας καλά, ή γύρνα πίσω, άλλαξε ρότα, για να σου δώσει σαφείς οδηγίες πορείας μέσα στις θαλασσινές σπηλιές και γκρεμνούς που έχεις επενδύσει την ζωή σου όλη. Σ’ αυτή την θαλασσοπορεία επί κυματισμών και αύρας θαλάσσης.
Και δεν του έφτανε η δική του αγωνία σ’ αυτήν την μεγάλη και ευρύχωρη θάλασσα με το πλήθος των μεγάλων και μικρών ζώων, είχε και να να αντιπαλέψει και με τους δράκους (πειρατές;) οι οποίοι τον ενέπαιζαν ως πλανεμένο τόσο τον ίδιο όσο και τον συσπηλαιώτη και συμφωλαιώτη του. Τα άκακα αυτά πετεινά του ουρανού οι οποίοι τίποτε άλλο δεν προσδοκούσαν παρά μια ευκαιρία για να τραφούν με το μάννα της Θείας Χάριτος.
Αυτούς οι οποίοι ζούσαν ιδιαίτερα διακριτικά, χωρίς να ενοχλούν κανέναν!
Και πέραν από το μάννα της Θείας Χάριτος που κατάφερε, τελικά, να γευτεί ο όσιος Ιωσήφ μαζί με τον Γέροντα Αρσένιο, αλλά και οι διάδοχοι υποτακτικοί του που μάζεψε κάτω από τις φτερούγες του, είχαν όλοι μαζί την ευλογία να γευτούν και άλλα παράδοξα προϊόντα και καρπούς της Θείας Χάριτος…
Συνέχεια εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου