Ο Αύγουστος και η Αυγούστα των ημερών! (Γράφει ο Στέλιος Κούκος )

Οι μέρες του Δεκαπενταύγουστου μοιάζουν με τα τελευταία σκαλιά της κλίμακας του θέρους, αν όχι της αποκορύφωσης της χρονιάς όλης!

Και δεν αναφερόμαστε, ακόμη, στις ιλαρές δεκαπενθήμερες παρακλήσεις που μοιάζουν σαν να πρόκειται μεγαλοβδομαδιάτικες μελωδικές ακολουθίες οι οποίες μας προετοιμάζουν για την Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Το Πάσχα, την Ανάσταση του καλοκαιριού. Το νόημα της κορύφωσης του καιρού, του χρόνου, την πολλαπλή ύψωση του κόσμου!
 

Ο μεγαλοπρεπής μήνας Αύγουστος που μεταφράζεται σεβαστός από τα λατινικά, εισάγεται από έναν άλλο κραταιό, τον Ιούλιο και έχει επίγνωση της μεγαλοπρέπειάς του, την μεγαλοσύνη που πρέπει να τον διέπει και να τον χαρακτηρίζει.

Και έτσι ποτέ δεν μας απογοητεύει! Ούτε καν με τα καμώματά του!

Όπως όταν αιφνίδια μπουρίνια μοιάζουν να προσπαθούν να τον αποδομήσουν, να τον παρουσιάσουν ως ευάλωτο.

Μα ποιος μεγαλοπρεπής δεν είναι ευάλωτος;

Όσο για εκείνο το «από Αύγουστο χειμώνα» φαίνεται να αποτελεί άλλη μια απόδειξη της… σεβαστής εκδοχής του! Και να ο Αύγουστος ως ένας αποκαλυπτικός διπρόσωπος Ιανός, ικανός και έτοιμος για κάθε έκπληξη απέναντι σε μας τους θαμώνες και υπηκόους των ημερών του.

Δεν ξέρω, βεβαίως, αν μας υπολογίζει και αν αυτό που κάνει το κάνει προς εντυπωσιασμό ή απλώς ζει το μεγαλείο και την αίγλη του απέναντί μας! Δεν λέω εις βάρος μας…

Ο μακάριος Αύγουστος! Ιεροπρεπής ως σεβαστός, αλλά άνευ θεϊκού χαρτοφυλακίου, μεστός, παρ’ όλα αυτά, και πλήρης λαϊκής βάσεως που προσδοκά και ομνύει σ’ αυτόν ως άδηλη προοπτική και ελπίδα!

Συνέχεια εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=378783