-Μεγάλη η χάρη του Αγίου Χριστόφορου! (Για τους μικρούς μας φίλους)

Η Δροσούλα κι ο Ραφαήλ κοιτάζουν το άλμπουμ με τις εικονίτσες που έχουν από

το κατηχητικό.

-Δροσούλα, αυτή την εικονίτσα δεν την έχω! Λέει ο Ραφαήλ γυρίζοντας τα φύλλα

του άλμπουμ.

--Περίμενε την έχω διπλή! Είναι ο Άγιος Χριστόφορος! Κοίταξε Ραφαήλ! Έχει

στους ώμους του ένα μικρό παιδάκι!

Η γιαγιά που άκουγε τα εγγονάκια της, σήκωσε τα ματάκια της από το πλέξιμο.

-Δροσούλα, Ραφαήλ! Ελάτε να σας πω για τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Χριστόφορο!

Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου, λεγόταν Ρέπροβος και καταγόταν από μία

ημιβάρβαρη φυλή. Στην εξωτερική εμφάνιση ήταν πολύ άσχημος, άγριος και είχε

μεγάλη δύναμη.

Όταν πίστεψε στον Χριστό, θέλοντας να τον υπηρετήσει, κάθισε στην άκρη ενός

ποταμού κι έπαιρνε όποιον ήθελε να περάσει στην απέναντι όχθη πάνω στους

ώμους του.

-Διακονούσε τους συνανθρώπους του! Τους υπηρετούσε!

-Προσευχόταν συνέχεια! Μια μέρα όμως ένα μικρό παιδί τον παρακάλεσε να το

περάσει απέναντι. Ο Άγιος το έβαλε στους ώμους του και στηριζόμενος στη ράβδο

του μπήκε στον ποταμό. Όσο όμως προχωρούσε το βάρος του παιδιού αυξανόταν

και κατέβαλλε μεγάλο κόπο και προσπάθεια για να φτάσει στην απέναντι όχθη.

Μόλις έφτασε είπε στο παιδί ότι και όλο τον κόσμο να σήκωνε δεν θα ήταν τόσο

βαρύς. Το παιδί του απάντησε: “Δεν μετέφερες μόνο τον κόσμο όλο αλλά και τον

πλάσαντα αυτόν. Για να στο αποδείξω αυτό φύτεψε το ραβδί σου και αύριο θα

έχει βλαστήσει”.

-Το μικρό παιδάκι που είχε στον ώμο του ήταν ο Χριστούλης! Και βλάστησε,

γιαγιά, το ραβδί του;

--Ναι, Ραφαήλ μου, βλάστησε! Κι αμέσως βαπτίσθηκε χριστιανός από τον Άγιο

ιερομάρτυρα Βαβύλα, ο οποίος και του έδωσε το όνομα Χριστόφορος.

-Η Θεία Χάρη τον άλλαξε! Ακόμη και η άσχημη εμφάνισή του έγινε όμορφη,

φωτεινή και γλυκιά!

- Όταν γινόταν διωγμός των Χριστιανών από τους ειδωλολάτρες αυτός τους

έλεγχε για το κακό που κάνουν. Τον κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα κι αυτός

έστειλε διακόσιους στρατιώτες για να τον πιάσουν.

-Ήταν μεγαλόσωμος με τεράστια δύναμη! Γι’ αυτό έστειλε τόσους στρατιώτες!

-Τον βρήκαν τη στιγμή που ετοιμαζόταν να φάει ένα κομμάτι ξερό ψωμί και του

ζήτησαν να δώσει και σ’ αυτούς γιατί ήταν κουρασμένοι και πεινασμένοι. Του

υποσχέθηκαν ότι θα του φέρονταν με καλό τρόπο.

-Κι έφαγαν όλοι γιαγιά από αυτό το ξερό κομμάτι ψωμί του Αγίου; Και χόρτασαν

και οι διακόσιοι;

-Ναι, Δροσούλα μου, ένας στρατιώτης του είπε ειρωνικά ότι αν τους χορτάσει

όλους με το κομμάτι εκείνο θα γίνει Χριστιανός.

-Κι ο Άγιος τι έκανε;

-Γονάτισε και προσευχήθηκε, παρακάλεσε τον Κύριό μας και Θεό μας να

πολλαπλασιάσει το κομμάτι εκείνο όπως πολλαπλασίασε και τους πέντε άρτους

στην έρημο. Κι ο Θεός εισάκουσε την αγνή και θερμή προσευχή του...Το κομμάτι

του άρτου πολλαπλασιάστηκε!

-Πόσο θα συγκλονίστηκαν οι στρατιώτες με αυτό το θαύμα! Άνοιξαν τα μάτια της

ψυχής τους!

-Έπεσαν στα πόδια του Αγίου! Τον παρακαλούσαν να τους γνωρίσει τον Θεό του!

-Κι αφού τους μίλησε για τον Χριστό και τη διδασκαλία Του θέλησαν όλοι να

γίνουν Χριστιανοί και να βαπτισθούν. Έτσι τους οδήγησε στον Επίσκοπο

Αντιοχείας Βαβύλα, ο οποίος τους κατήχησε και τους βάπτισε.

-Φωτίστηκαν και ομολόγησαν τον Χριστό!

-Και πώς αντέδρασε ο αυτοκράτορας όταν έμαθε ότι οι διακόσιοι στρατιώτες που

είχε στείλει να συλλάβουν τον Άγιο Χριστόφορο έγιναν Χριστιανοί;

-Τους συνέλαβε και τούς αποκεφάλισε! Και τον Άγιο Χριστόφορο με υποσχέσεις

για δόξα, τιμές και πλούτη προσπάθησε να τον κάνει να αρνηθεί τον Χριστό αλλά

μάταια. Ο Άγιος έμενε ακλόνητος στην πίστη του. Τότε του έστειλε δύο γυναίκες

την Ακυλίνα και την Καλλινίκη να τον παρασύρουν στην αμαρτία με την ομορφιά

τους. Όμως ο Άγιος κατάφερε οι δύο αυτές γυναίκες να μετανοήσουν και να

επανέλθουν στον δρόμο της αρετής και της αγνότητας.

-Έγιναν Χριστιανές! Άλλαξαν ζωή και ομολόγησαν τον Χριστό!

-Ναι, Δροσούλα μου, και ο Δέκιος διέταξε να έχουν ένα μαρτυρικό θάνατο. Ο

Άγιος Χριστόφορος μετά από πολλά και φρικτά βασανιστήρια αποκεφαλίστηκε και

κέρδισε το στεφάνι του μαρτυρίου.

-Μεγάλη η χάρη του Αγίου Χριστόφορου! Μακάρι να πρεσβεύει για όλους μας

στον Κύριο!

-Και να προστατεύει και όλους τους οδηγούς, γιαγιά! Γιατί είναι ο προστάτης των

οδηγών είπε ο Ραφαήλ και μαζί με την Δροσούλα την αγκάλιασαν. 

                                                                                

                                                                                Σταυρούλα Δημητριάδη, δασκάλα