-Ο Σταυρός του Κυρίου μας είναι το σύμβολο της αγάπης Του... (Για τους μικρούς μας φίλους)

Η γιαγιά σηκώθηκε από τα χαράματα, άναψε το καντηλάκι, έκανε την πρωινή της

προσευχή κι ετοιμάστηκε για την εκκλησία.

-Ραφαήλ, Δροσούλα! Ετοιμαστήκατε; Ρώτησε η μαμά τους.

Τα παιδιά βγήκαν από το δωμάτιό τους χαρούμενα, ντυμένα με τα καλά τους

ρούχα και προσωπάκια που άστραφταν.

Όλοι είναι έτοιμοι! Να κι ο παππούς βγήκε στην αυλή και τους περιμένει παίζοντας

το κομπολόι του.

-Μπαμπά, θα γίνω παπαδάκι σήμερα! Είπε ο Ραφαήλ πλησιάζοντας τον

αγαπημένο του παππού.

Η μαμά πήρε τα πρόσφορα που είχε φτιάξει η γιαγιά και το νάμα, τα δώρα τους

προς τον Κύριο και ξεκίνησαν. Καθώς έμπαιναν στο προαύλιο της εκκλησίας

ακούστηκε η πρώτη καμπάνα.

-Είναι μεγάλη γιορτή αύριο! Θα πάμε όλοι στην εκκλησία να προσκυνήσουμε τον

Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, είπε η μαμά την

προηγούμενη ημέρα, καθώς ετοίμαζε τα ρούχα που θα φορούσαν.

-Είναι η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως! Είναι η τρίτη Κυριακή των Νηστειών

και ο Σταυρός μεταφέρεται στο κέντρο του ναού. Για μία εβδομάδα μπορούν οι

πιστοί να τον προσκυνούν, είπε η γιαγιά που τους άκουγε.

-Γιαγιά, πες περισσότερα γι’ αυτήν τη διαφορετική Κυριακή!

-Δροσούλα μου, οι Άγιοι Πατέρες όρισαν καταμεσής της Αγίας Τεσσαρακοστής να

προσκυνείται ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου. Έτσι, παίρνουμε χάρη, δύναμη και

θάρρος για να συνεχίσουμε τη νηστεία και τον πνευματικό αγώνα μας.

-Ο Σταυρός του Κυρίου είναι η δύναμή μας, είναι το όπλο μας που νικά όλα τα

κακά! Είπε ο Ραφαήλ, κρατώντας το σταυρουδάκι που είχε στο λαιμό του.

-Ναι, Ραφαήλ, είναι το καύχημα όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών και της

Εκκλησίας μας! Είναι σύμβολο θυσίας και αγάπης!

Στο Ευαγγέλιο που θα ακούσουμε στην εκκλησία ο Χριστός καλεί όλους τους

ανθρώπους να τον ακολουθήσουν και λέει “όποιος θέλει να μ’ ακολουθεί ας

απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει τον σταυρό του κι έτσι ας με ακολουθεί”.

Ο Χριστός έφερε τον δικό Του Σταυρό στο Γολγοθά, φορτωμένος τις ανομίες

ολόκληρου του ανθρώπινου γένους έτσι και ο κάθε άνθρωπος που πιστεύει στον

Χριστό κουβαλά τον προσωπικό του σταυρό.

-Και ποιος είναι αυτός ο σταυρός γιαγιά που έχουν όλοι οι άνθρωποι;

-Ο Σταυρός του Κυρίου μας είναι το σύμβολο της αγάπης του και της θυσίας για

μας τους ανθρώπους. Κι αυτό θέλει από εμάς να αγαπάμε ο ένας τον άλλον

κάνοντας θυσίες, να απαρνηθούμε τον εαυτό μας για το καλό των συνανθρώπων

μας. Στη ζωή μας ο μεγαλύτερος σταυρός που έχουμε να σηκώσουμε είναι η

απάρνηση του εγωισμού.

-Τι πρέπει να κάνουμε γιαγιά για να σηκώσουμε τον σταυρό μας;

-Δροσούλα μου, να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Κυρίου μας! Να

θυσιάσουμε τον εγωισμό μας δίνοντας αγάπη σε όλα τα πλάσματά του. Στους

γονείς, στους φίλους, στους συμμαθητές, παντού … σε γνωστούς και αγνώστους!

Και είναι τόσο όμορφος αυτός ο σταυρός που έχει ο καθένας μας, που αν τον είχαμε

δει, δεν θα θέλαμε να τον χάσουμε ποτέ! Δεν θα φοβόμασταν τίποτα και θα ήμασταν

έτοιμοι για όλες τις θυσίες για να τον κερδίσουμε! Είναι υπέροχος ο αγώνας μας για

να τον κερδίσουμε γιατί έτσι θα κερδίσουμε την αιώνια ζωή και την Βασιλεία των

Ουρανών.

-Ώστε ο δρόμος της αγάπης, γιαγιά, είναι θυσία και αυταπάρνηση;

-Ναι, καλά μου παιδιά, αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος της σωτηρίας μας και είναι

υπέροχος! Είπε η γιαγιά και αγκάλιασε τα εγγονάκια της...

Σταυρούλα Δημητριάδη, δασκάλα