Του έκλεισε την πόρτα με περιφρόνηση, λες και είδε μπροστά της το... διάβολο.

Ήταν μεσημέρι. 

Ο εφημέριος της ενορίας βάδιζε σ' έναν κεντρικό δρόμο της πόλης. 

Δεκάδες άνθρωποι πηγαινοερχόντουσαν στην αγορά.

Ο ηλικιωμένος κληρικός, πλησίασε ένα κατάστημα για να μιλήσει στην ιδιοκτήτρια του καταστήματος, η οποία εκείνη την ώρα καθάριζε ένα πήλινο διακοσμητικό δοχείο. 

Την πλησιάζει με χαμόγελο και ενδιαφέρον.

- "Καλημέρα σας. Είμαι ο εφημέριος της ενορίας σας και... ".

Δεν πρόφτασε να ολοκληρώσει τη φράση τους κι εκείνη, ρίχνοντας μια περιφρονητική ματιά, του έκλεισε την πόρτα κατά πρόσωπο!!!

Δυστυχώς, αυτά τα αρνητικά περιστατικά πολλαπλασιάζονται.

Και όσοι κληρικοί τολμούν να βαδίσουν μέσα στους δρόμους, για να γνωρίσουν από κοντά το ποίμνιό τους, θα γευτούν την πικρία της περιφρόνησης. 

Κάποιοι, κυρίως έφηβοι, νέοι και μεσήλικες, φανερώνουν την αποστροφή τους, όταν συναντούν στο δρόμο τους έναν ιερέα. 

Άλλοι σιωπούν και δεν ανταποδίδουν τον χαιρετισμό του.

Κάποιοι γυρίζουν την κεφαλή τους από την άλλη πλευρά και μερικοί προβαίνουν και σε πράξεις που ντρέπομαι να τις γράψω...

Έχουμε ξεχάσει πως ο Ιερέας, ο κάθε Ιερέας, είναι ιερό πρόσωπο.

Είναι ο Διάκονος του Θυσιαστηρίου και ποιμένας του λαού του Θεού.

Είναι ο διαχειριστής της χάριτος του Θεού και ευεργέτης των ανθρώπων, αφού ανοίγει την πόρτα του Παραδείσου και βγάζει με τις προσευχές του ψυχές από την κόλαση!!! 

Ναι, και αυτός είναι άνθρωπος  με αδυναμίες, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να μεταδίδει τη χάρη του Κυρίου σ΄όσους την επιζητούν. 

Υπάρχουν και οι άγιες εξαιρέσεις που ευφραίνουν την ψυχή του κληρικού.

Είναι τα παιδιά του Θεού που γνωρίζουν τι σημαίνει ΙΕΡΕΑΣ και πιο είναι το έργο του...

Ο κάθε ορθόδοξος κληρικός, ουσιαστικά, λιτανεύει με το τιμημένο ράσο του τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου!!!

Αυτή την αλήθεια δεν πρέπει να την ξεχνάμε. 

π. Υάκινθος