Η αυτοκράτειρα που έγινε μοναχή! (Για τους μικρούς μας φίλους)

Η Αγία Υπομονή-Μάνα του τελευταίου αυτοκράτορα

του Βυζαντίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ΙΑ'

Η Δροσούλα κάθεται στην αυλή και βλέπει τα καταπράσινα δέντρα, τα ευωδιαστά λουλουδάκια, τις πεταλούδες που πετούν και τις μέλισσες να ρουφούν το νέκταρ των λουλουδιών. 

 Αλήθεια πόση υπομονή έχουν! Και πόση σοφία κρύβουν! Τα μυρμηγκάκια ασταμάτητοι εργάτες, οι μελισσούλες κι αυτές ακούραστες! 

Άκουσε τα βήματα της γιαγιούλας της και την είδε να φτάνει χαμογελώντας. Στο χέρι της κρατούσε μια λιχουδιά. 

-Σ΄ ευχαριστώ γιαγιούλα μου! Είπε και κάθισε στο πεζουλάκι να την απολαύσει.

-Γιαγιά σήμερα κατάλαβα πόση μεγάλη υπομονή έχουν όλα τα πλασματάκια του Θεούλη! 

-Το ξέρεις ότι υπάρχει Αγία Υπομονή;  

-Αλήθεια; Αχ γιαγιούλα πες μου για την ζωή της!

-Η Αγία Υπομονή γεννήθηκε στη Σερβία και καταγόταν από βασιλική κι ευλογημένη γενιά. Το όνομά της ήταν Ελένη Δραγάση και οι γονείς της την μεγάλωσαν με μεγάλη πίστη στον Θεό. Παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Β΄ Παλαιολόγο. Είχε πολλές αρετές και μεγάλη ψυχική δύναμη. Αγαπούσε τον λαό.  Όλοι την εμπιστεύονταν και κατέφευγαν σ’ αυτήν σε κάθε τους ανάγκη. Με τις προσευχές της, την πραότητά της και τα γλυκά της λόγια τους βοηθούσε. Διακρινόταν για την δικαιοσύνη της γι’ αυτό και όλοι την συμβουλεύονταν. Με το σύζυγό της πορεύτηκαν μια ζωή εν  πνεύματι Χριστού με ομόνοια, συμφωνία και συναπόφαση. Στάθηκε δίπλα του σε όλες τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες με υπομονή κι επιμονή. Προσπάθησαν μαζί να κρατήσουν όρθια την  βυζαντινή αυτοκρατορία γιατί αντιμετώπιζε πολλούς κινδύνους και ήταν έτοιμη να καταρρεύσει. Απόκτησαν οκτώ παιδιά έξι αγόρια και δύο κορίτσια που τα μεγάλωσε με την διδασκαλία της ορθόδοξης πίστης μας. Ήταν η μητέρα του Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου, του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου.

Αγαπούσε πολύ τα μοναστήρια. Απ’ αυτά έπαιρνε δύναμη και συνέχιζε το δύσκολο αγώνα της. Ο σύζυγός της αφού παρέδωσε τον θρόνο του στον γιο του Ιωάννη έγινε μοναχός. Μετά τον θάνατό του η ίδια έγινε μοναχή με το όνομα Υπομονή και τρία παιδιά της έγιναν κι αυτά μοναχοί.

Ίδρυσε ένα γηροκομείο στο μοναστήρι του Ιωάννη του Προδρόμου όπου φυλάσσονταν τα οστά του Οσίου Παταπίου του θαυματουργού που το ονόμασε “Η  ελπίς των απελπισμένων”.

-Η αυτοκράτειρα που έγινε μοναχή! Γιαγιά, όποιος την γνώριζε γινόταν καλύτερος! Είπε η Δροσούλα με θαυμασμό.

-Σ’ όλη της τη ζωή είχε πίστη και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού! Είχε σύνεση και σωφροσύνη και ταπείνωση! Ήταν η προστάτιδα των φτωχών και η μάνα όλων! Μακάρι να της μοιάσουμε! Είπε η γιαγιά σταυρώνοντας τα χεράκια της. 

Σταυρούλα Δημητριάδη, δασκάλα