-Χριστός Ανέστη! Ακούγεται παντού, ... (Για τους μικρούς μας φίλους)

   -Χριστός Ανέστη! Σήμερα είναι μέρα γιορτής και χαράς! Ο Χριστός μας νίκησε τον θάνατο! Αναστήθηκε! Το φως της δόξας του έλαμψε! Κι εμείς γινόμαστε κληρονόμοι της Βασιλείας του! Είπε η γιαγιά, αγκαλιάζοντας τα εγγονάκια της. 

-Χριστός Ανέστη, παππού! Χριστός Ανέστη, γιαγιά! Είπαν ο Ραφαήλ και η Δροσούλα. 

-Χριστός Ανέστη, Ραφαήλ! Χριστός Ανέστη, Δροσούλα! Είπαν η μαμά με τον μπαμπά. 

-Χριστός Ανέστη! Είπε ο Ραφαήλ τσουγκρίζοντας το αυγό του με την Δροσούλα. 

-Αληθώς ο Κύριος, Ραφαήλ! 

-Ελάτε να τσουγκρίσουμε και μαζί! Φωνάζει ο μπαμπάς με τον παππού που γυρίζουν στη σούβλα το αρνί και το κοκορέτσι. 

-Χριστός Ανέστη! Φωνάζει και η καλή τους γειτόνισσα η κυρα-Μαρία. 

-Χριστός Ανέστη! Ακούγεται παντού, στους δρόμους στις γειτονιές, στις πλατείες. 

Ο Ραφαήλ βοηθάει τον μπαμπά του στο ψήσιμο και η Δροσούλα βάζει πάνω στο τραπέζι κόκκινα αυγά, κουλουράκια και τσουρέκι. 

Θεέ μου τι όμορφα που είναι όλα! Ο καταγάλανος ουρανός, τα λουλουδάκια να μοσχομυρίζουν, οι πεταλούδες που πετούν! Η χαρά, το φως και η αγάπη υπάρχει παντού! Στη φύση, στα πρόσωπα όλων, στο καθετί... 

Ο Ραφαήλ και η Δροσούλα περιμένουν με λαχτάρα τους θείους τους και τα ξαδέρφια τους. Κάθε χρόνο ψήνουν μαζί και περνούν αξέχαστες στιγμές.  

Συγγενείς, γνωστοί και φίλοι περνούν για να ευχηθούν και να τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά που έχει βάλει η Δροσούλα σε ένα πανέμορφο καλαθάκι. Αυτή τη μέρα τα σπίτια όλων είναι ανοιχτά όπως και οι καρδιές τους. 

Όλοι φιλιώνουν, όλοι αγαπιούνται, όλοι συγχωρούν και συγχωρούνται. Τώρα υπάρχει μόνο ένας δρόμος, ένας δρόμος φωτεινός, ο δρόμος της αγάπης. 

Η μαμά έβαλε λίγα κόκκινα αυγά, κουλουράκια, τσουρέκι και λίγο ψητό για την ανήμπορη γειτόνισσα. 

-Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη αυτές τις άγιες ημέρες! Είπε στον Ραφαήλ και τη Δροσούλα. 

Χριστός Ανέστη!  

Σταυρούλα Δημητριάδη, Δασκάλα