-Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών... λέει ο ιερέας και ο Ραφαήλ με τη Δροσούλα ετοιμάζονται να πάρουν το αντίδωρο.
-Το απόγευμα στις 5 η ώρα θα γίνει ο εσπερινός της συγχώρεσης! Ανακοίνωσε ο πάτερ Νικόλαος.
Τα παιδιά περίμεναν στην αυλή τους γονείς τους, τη γιαγιά και τον παππού. Στον καταγάλανο ουρανό ένας λαμπρός ήλιος τους χάιδευε τα κεφαλάκια.
-Χρόνια Πολλά και Καλή Σαρακοστή! Ευχήθηκαν οι μεγάλοι και τα παιδιά έτρεξαν να αγκαλιάσουν τον παππού και τη γιαγιά τους.
Κι έτσι ξεκίνησαν για το σπίτι τους. Τα παιδιά πήγαιναν χαρούμενα μπροστά και μιλούσαν και γέλαγαν. Οι παππούδες με τους γονείς ακολουθούσαν πίσω καμαρώνοντάς τα.
-Πόσο ωραίες είναι οι Κυριακές! Γεμάτες ευλογία! Δώρο Θεού!
Όταν έφτασαν στο σπίτι, η μαμά έφτιαξε πρωινό και καφέ και μπήκε στην κουζίνα να ετοιμάσει το φαγητό για το κυριακάτικο τραπέζι.
Ο παππούς πήρε την εφημερίδα και βγήκε στη βεράντα να πιει το καφεδάκι του. Ο πατέρας άνοιξε την τηλεόραση να δει τα νέα.
-Δροσούλα, άκουσες τι είπε ο παππούλης; Σήμερα το απόγευμα είναι ο εσπερινός της συγχώρεσης.
-Ραφαήλ μας το είπε και η κυρία στην τάξη! Σήμερα ζητάμε συγνώμη και δίνουμε συγνώμη!
Η γιαγιά άκουσε τα εγγονάκια της και πλησίασε.
-Ελάτε εδώ κοντά μου! Ελάτε να σας πω κι εγώ όσα ξέρω! Αύριο όλοι οι Χριστιανοί θα ξεκινήσουμε έναν αγώνα πνευματικό και σωματικό.
-Πνευματικό δηλαδή γιαγιά;
-Ο πνευματικός αγώνας Δροσούλα μου, είναι ο αγώνας για την απόκτηση των αρετών, αυτών που θέλει ο Κύριος για να είμαστε κοντά Του και να γίνουμε αληθινά παιδιά Του. Είναι η προσευχή, η συγχώρεση, η ταπείνωση, η σωφροσύνη, η υπομονή, η αγάπη και η ελεημοσύνη.
-Και σωματικό αγώνα, γιαγιά γιατί;
-Σωματικός αγώνας, είναι η νηστεία που καλούμαστε να κάνουμε από αύριο την Καθαρά Δευτέρα.
Σήμερα με τον εσπερινό της συγχώρεσης ζητάμε συγχώρεση κι από τον Θεό κι από τους ανθρώπους. Συγχωρούμε όμως κι εμείς!
-Γιαγιά είναι σημαντικό να συγχωρείς αλλά και να συγχωρείσαι!
-Ναι, επειδή ο Θεός μας αγαπάει πολύ, μας δίνει ευκαιρίες να διορθώσουμε τα λάθη και τις αμαρτίες μας. Σήμερα είναι μία μεγάλη ευκαιρία για όλους μας. Να τα σβήσουμε όλα και να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή, λευκοί και καθαροί σαν τα περιστεράκια. Η μετάνοια ανοίγει το δρόμο για τον ουρανό όπου ο Κύριος μας περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά Του.
-Γιαγιά, η συγχώρεση είναι η αρχή του αγώνα μας;
-Ναι, μετά τη συγχώρεση είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε τη νηστεία, την προσευχή με πνεύμα ταπεινώσεως και αγάπης έτσι ώστε να φτάσουμε στον Αγία Ανάσταση του Κυρίου νικητές και να του προσφέρουμε την καρδιά μας δώρο.
-Κι ο νικητής γιαγιά, θα κερδίσει το στεφάνι;
-Ο νικητής Ραφαήλ θα κερδίσει το στεφάνι που δίνει ο Κύριος σ’ όσους κοπιάζουν κι αγωνίζονται! Ένα στεφάνι γεμάτο από τη Χάρη Του και το έλεός του! Ο νικητής θα νιώσει την Αγία Ανάσταση του Κυρίου μέσα στην καρδιά του!
Σταυρούλα Δημητριάδη, δασκάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου