«Ο μικρός Πρίγκιπας και η πολιορκία της αγάπης» (του Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκταρίου)

Οι εικόνες από την πολιορκία  και την καταστροφή της Μαριούπολης, μόνο φρίκη  μπορούν να προκαλέσουν.

Και δεν είναι μόνο τα κτήρια,  αλλά οι κατεστραμμένες ζωές, ο πόνος και η οδύνη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που επιτείνουν αυτό το αίσθημα. 

Δεν ξέρω πώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα βρουν το κουράγιο να επιστρέψουν στην κατεστραμμένη πατρίδα τους και να ξαναστήσουν τη ζωή τους και βέβαια  να αποδεχθούν ή ακόμη περισσότερο να συμφιλιωθούν και να συμβιώσουν με τους “απελευθερωτές” τους…

Βλέποντας όλες αυτές τις εικόνες από την πολιορκία της Μαριούπολης, θυμήθηκα μια άλλη πολιορκία με διαφορετικό τέλος. 

Πρόκειται για την πολιορκία του Μούρομ, μιας πόλης που βρίσκεται ανατολικά της Μόσχας σε απόσταση 300 χιλιομέτρων. 

Τον 11ο αιώνα οι κάτοικοι του Μούρομ  παρά τις προσπάθειες των Ρώσων ηγεμόνων και ιεραποστόλων, παρέμεναν ειδωλολάτρες. 

Η θρησκεία τους ήταν πρωτόγονη και χοντροκομμένη. Προσκυνούσαν τα ποτάμια, τις λίμνες,  τα πηγάδια,  τα δέντρα.  

Το χειρότερο όμως ήταν πως θυσίαζαν τα παιδιά τους στους ψεύτικους θεούς. 

Το 1097 ο πρίγκιπας Κωνσταντίνος δισέγγονος  του Αγίου Βλαδίμηρου, ξεκίνησε  με τα στρατεύματα του για το Μούρομ. 

Είχε μαζί του τη σύζυγό του Ειρήνη και τους  δύο γιους του  Μιχαήλ  και Θεόδωρο.  

Με μια στρατηγική κυκλωτική κίνηση ο Κωνσταντίνος ανάγκασε τις ειδωλολατρικές φυλές  να υποχωρήσουν και να κλειστούν στο κάστρο. 

Περικυκλωμένοι  από το στρατό του Κωνσταντίνου οι κάτοικοι δεν μπορούσαν να βγουν από το κάστρο, αλλά ούτε να πάρουν κάποια βοήθεια ή τροφή.  

Για τον πρίγκιπα Κωνσταντίνο όλα ήταν θετικά πλέον....

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην πηγή: https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/49190-o-mikros-prigkipas-kai-i-poliorkia-tis-agapis