Ας ρίξουμε τους προβολείς ΕΣΩ μας και όχι....

Λόγω της ιερατικής μου διακονίας, εντός και εκτός του Ναού, ακούω, βλέπω, παρατηρώ και προβληματίζομαι για την ταραχή που διακρίνω εντός των κόλπων της Εκκλησίας μας.

Βεβαίως, δεν είναι μόνο η στάση πολλών έναντι της ύπαρξης και της καταστροφικής επέλασης του COVID- 19 και των διαφόρων παραλλαγών του.

Εκείνο που με προβληματίζει περισσότερο είναι η στάση μας απέναντι στην Εκκλησίας και της Ιερωσύνης!

Πολλοί αδελφοί, που ζουν εκκλησιαστική και πνευματική ζωή, παραμένουν  σταθεροί σε όσα λέγει αιώνες τώρα ο επίσημος άμβωνας της Εκκλησίας μας και κρατούν μια θέση σεβασμού έναντι της Ιερωσύνης. 

Κάποιοι άλλοι, ευλαβείς κατά τα άλλα, επιλέγουν μια στάση όχι τόσο εκκλησιαστική και πνευματική, παραμένοντας σταθεροί στις προσωπικές τους απόψεις που είναι αντίθετες με τις θέσεις της Εκκλησίας μας.

Από την άλλη μεριά, η δημοσίευση ιερατικών σκανδάλων, η θέα κληρικών με χειροπέδες, η φυλάκιση ανθρώπων -που τους εμπιστεύτηκε η Εκκλησία-, η  εκκοσμίκευση προσώπων που κλήθηκαν να είναι παραδείγματα ζωής για το λαό μας, η αποβολή του ράσου από κάποιους ιερωμένους κ.α. ταράσσουν και προβληματίζουν το λαό του Θεού και χαροποιούν όλους εκείνους που πολεμούν την πίστη του Χριστού και την Εκκλησία Του.

* * * 

Αλλά θα μου πει κάποιος σοβαρός άνθρωπος:

"αδελφέ μου,  που βλέπεις το παράξενο;

Όλοι μας, κληρικοί, μοναχοί  και λαϊκοί, είμαστε άνθρωποι αδύναμοι, με πάθη και αμαρτωλές ροπές...

Που είναι το παράξενο να βλέπεις να πέφτουν στην αμαρτία και ιερωμένοι; 

Χωρίς τη χάρη του Θεού κανείς δεν μπορεί να σταθεί πνευματικά όρθιος και να πορευτεί χωρίς μεγάλες πτώσεις και σκάνδαλα...

Μήπως πιστεύεις πως εσύ κι εγώ, που κατηγορούμε τους αδελφούς και πατέρες μας, είμαστε αναμάρτητοι;

Μήπως δεν έχουμε κι εμείς κρυφά πάθη και αμαρτήματα, τα οποία αν δημοσιοποιηθούν και ζυγιστούν δεν θα είναι ισάξια καταδίκης και με των άλλων που τους έπιασε η τσιμπίδα του νόμου; 

Με τις αμαρτίες μας, φανερές και κρυφές, πληγώνουμε το ΣΩΜΑ της Εκκλησίας, δηλαδή του ΧΡΙΣΤΟΥ!!!

Η Εκκλησία του Χριστού, αιώνες τώρα, διώκεται και σταυρώνεται.

Το Σώμα του Χριστού είναι πληγωμένο και από μας τους χριστιανούς, κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς! 

Αυτό είναι ένα θέμα που θα πρέπει να μας προβληματίζει καθημερινά, ασφαλώς, σε σχέση με ΜΕΝΑ και με ΣΕΝΑ...

Ας ρίξουμε τους προβολείς ΕΣΩ μας και όχι πάνω στους άλλους. 

Αυτό είναι το θέλημα του Θεού...

Εμείς βλέπουμε τις πτώσεις των άλλων, αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε την μετάνοιά τους, το δάκρυ και τον αναστεναγμό τους...

Σήμερα αμαρτάνει ο αδελφός μου και αύριο θα έρθει η σειρά μου!!!

Ας είμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί στις κρίσεις μας, και ας αφήσουμε τον Κριτή να κρίνει με δικαιοσύνη, λαμβάνοντας υπόψη την ΜΕΤΑΝΟΙΑ του κάθε ανθρώπου!"

π. Υάκινθος, ο ταλαίπωρος