Η πληγωμένη ιερωσύνη!!!

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΣ ΙΕΡΕΑ

"Πανάγαθε Κύριε Ιησού Χριστέ,   

Πλάστη μου και Δημιουργέ μου, σε παρακαλώ 

μη με αποστραφείς.

Άκουσε την προσευχή του πιο ανάξιου 

και αμαρτωλού διακόνου Σου.

Φιλάνθρωπε Κύριε, 

 Σου απευθύνω λόγους καρδιακούς,

που εξέρχονται  από τα βάθη της ψυχής μου. 

Σου μιλάω με πόνο, γιατί παρασύρθηκα 

και αμάρτησα βαριά ενώπιόν Σου.

Θεέ μου τι έκανα!!!

Ο πονηρός με παγίδευσε 

και μ' έριξε στο βαθύ πηγάδι της απελπισίας.

Με τοξεύει με τα φαρμακερά βέλη του 

για να με οδήγηση στην... 

 απογοήτευση.

Κι εγώ ο ανόητος, 

ο .... δάσκαλος των άλλων, ο ιερέας Σου, 

τον επέτρεψα να πλημμυρίζει το νου μου 

με το ορμητικό ποτάμι

των αρνητικών λογισμών. 

Σου μιλάω 

ως ένας άσωτος υιός 

προς τον Ουράνιο Πατέρα, 

γιατί η αγάπη σου είναι απέραντη και η αγκαλιά σου 

πάντοτε ανοικτή...Η ελπίδα μου είσαι ΕΣΥ, 

Κύριε και Θεέ μου!

 ***

Αυτές τις ημέρες, 

Κύριέ μου, όλα τα μέλη της Εκκλησίας Σου 

πονάνε εξ' αιτίας μου. Τους σκανδάλισα με τις πτώσεις, 

τις ανομίες και τις κακές μου επιλογές .

Μου χάρισες 

την θεία Ιερωσύνη, τον μεγάλο θησαυρό της γης, 

και μου εμπιστεύτηκες την καθοδήγηση του 

ποιμνίου  Σου... 

αλλά.... 

Μ' αξίωσες

 να βρίσκομαι ενώπιον του Αγίου Σου θυσιαστηρίου,

για να τελώ την αναίμακτη θυσία Σου, 

με σκοπό τρέφεται ο λαός, 

με το Σώμα και το Αίμα Σου, 

αλλά...

Με δόξασες και με τίμησες 

προσφέροντάς με το ευλογημένο ένδυμα, 

το ράσο του  κληρικού, και μου φόρεσες την στολή 

την πρώτη για να ιερουργώ, 

αλλά...

Με ανέβασες 

στον ιερό άμβωνα για να κηρύττω, 

να ενισχύω,να παρηγορώ, να καλώ τους αδελφούς μου 

σε μετάνοια, να δείχνω το δρόμο 

προς τη Βασιλεία Σου,

αλλά....

***

Κι εγώ, 

ο πανάθλιος, στο ξεκίνημα της ιερατικής μου διακονίας 

ήμουν προσεκτικός, αλλά, στη συνέχεια, ξεχάστηκα και 

έγινα απρόσεκτος. Οι κοσμικές μέριμνες και 

η αδυναμία μου με οδήγησαν 

σε μεγάλες πτώσεις...

Κύριε Ιησού Χριστέ,

Θεέ και Κύριε του ελέους, οι αδελφοί μου με αποστρέφονται, 

με φτύνουν και με καταδικάζουν. 

Κι έχουν δίκιο. 

Το αξίζω...

Εσύ Κύριε, 

που αφουγκράζεσαι τον αναστεναγμό μου 

και βλέπεις τα δάκρυα της μετανοίας μου, Σε παρακαλώ,

μη μ' εγκαταλείψεις. Είμαι ένα πληγωμένο παιδί σου, 

που ασώτως σκόρπισα τον πλούτο 

της ιεροσύνης Σου...

Ελπίζω σε Σένα 

και στην απέραντη αγάπη Σου πως θα με δεχτείς. 

Ναι, πλήγωσα την ιεροσύνη 

και σκανδάλισα το λαό Σου  Αυτό το γεγονός 

με πονά περισσότερο και όχι τόσο οι επιπτώσεις 

της μεγάλης πτώσης μου.

***

Κύριε Ιησού Χριστέ,

Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος,

σώσε το λαό σου και προστάτευσέ τον 

από τον μεγάλο σκανδαλισμό που προξένησα  

και προξενώ στις ψυχές τους.

Θεέ μου, 

αφήνομαι στα χέρια Σου και στην κρίση Σου

ΕΛΠΙΖΩ  πως δεν θα μ' εγκαταλείψεις...  Αμήν

Ο αμαρτωλός και ανάξιος... διάκονός Σου". 

π. Υάκινθος, ο ταλαίπωρος