-Πόση γενναιότητα και ανδρεία είχε! (Για τους μικρούς μας φίλους)

-Γιαγιά θα έρθω μαζί σου! Τελείωσα το διάβασμα! Είπε η Δροσούλα και έτρεξε να πάρει τη ζακετούλα της. 

Η γιαγιά κοντοστάθηκε και την περίμενε στην αυλή. Το βλέμμα της έπεσε πάνω στα πολύχρωμα χρυσάνθεμα και στην αγαπημένη της ροδιά. Όλα τα λουλούδια τα περιποιείται και τα αγαπάει!   

-Δροσούλα πάρε και το κουτάκι με τα κουλουράκια που φτιάξαμε για την κυρα- Μαρία! Είπε η γιαγιά δένοντας καλύτερα το μαντίλι στο κεφάλι της. 

-Να περάσουμε κι από την εκκλησία να ανάψουμε ένα κεράκι  γιαγιά; Είπε η Δροσούλα καθώς έβγαινε βιαστική με τα κουλουράκια.  

-Ναι, Δροσούλα μου! Θα πάρω κι αυτή τη γλάστρα με τα χρυσάνθεμα για την Παναγία μας! 

Πόσο χαιρόταν αυτές τις ώρες με τη γιαγιά της! Να περπατάει μαζί της στους ήσυχους δρόμους του χωριού και να την ακούει να της λέει ιστορίες από τα παλιά!  

Σήμερα η Δροσούλα πρόσεξε ότι δίπλα στην εικόνα της Παναγίας βρισκόταν η εικόνα μιας νεαρής Αγίας. 

-Γιαγιά, ποια είναι η Αγία Ακυλίνα; ρώτησε καθώς έβγαιναν έξω από την εκκλησία. 

-Είναι μία νύμφη του Χριστού! Γυναίκα νεομάρτυρας! Μια νέα κοπέλα που έδωσε τη ζωή της για τον Χριστό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας! 

Καταγόταν από το χωριό Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης. Οι γονείς της ήταν ευσεβείς. Ο πατέρας της μάλωσε με έναν Τούρκο  και τον σκότωσε και για ν’ αποφύγει την τιμωρία του θανάτου άλλαξε πίστη κι έγινε μουσουλμάνος. Η μητέρα της όμως έμεινε σταθερή στον Χριστό και κάθε μέρα δίδασκε στην Ακυλίνα την αρετή και την πίστη. Ο πατέρας της προσπάθησε να την κάνει ν’ αλλάξει την πίστη της αλλά δεν τα κατάφερε. Ούτε φοβήθηκε τις απειλές των Τούρκων.   Όταν την οδηγούσαν στο μαρτύριο η μητέρα της την ακολουθούσε και την παρότρυνε σ’ αυτό. Η Αγία Ακυλίνα ήλεγχε με θάρρος τους Τούρκους και την θρησκεία τους. Πέρασε φρικτά βασανιστήρια με ραβδισμό που κράτησαν πολλές ημέρες. Είχε μαρτυρικό θάνατο. Ήταν μόλις 19 ετών!  

-Πόσο θα στενοχωρήθηκε που ο πατέρας της αρνήθηκε τον Χριστό! 

- Ναι, πάρα πολύ! Θαμπώθηκε από τα ταξίματα των Τούρκων και δεν ήθελε να ακούσει για μετάνοια και εξομολόγηση! 

-Και τι θαυμάσια μητέρα είχε! Τη συμβούλευε να μην αρνηθεί τον Χριστό, να μη δειλιάσει! 

-Ναι, γιατί τίποτα δεν αξίζει σ’ αυτήν τη ζωή αν χάσεις τη Βασιλεία των Ουρανών  και τον Παράδεισο! Η Αγία Ακυλίνα δεν φοβήθηκε το θάνατο αλλά ακολούθησε τον αληθινό δρόμο για να συναντήσει τον αγαπημένο της Κύριο που τόσο λαχταρούσε. 

-Πόση γενναιότητα και ανδρεία είχε!    

 -Μεγάλη η Χάρη της θαυμαστής Αγίας Ακυλίνας! Μακάρι να της μοιάσουμε! Είπε η γιαγιά καθώς έβγαιναν από το προαύλιο της εκκλησίας. 

Σταυρούλα Δημητριάδη, Δασκάλα