ΣΟΚ...

Φοβερό!!!

Κατηγορούμενος ιερωμένος -στο συνοδικό δικαστήριο- σκόρπισε τον πόνο και τον πανικό στους δικαστές του (Μητροπολίτες) !!! 

Όλα τα ΜΜΕ ασχολούνται με το γεγονός αυτό και προβαίνουν σε διάφορες ανακαλύψεις του βίου του δράστη ιερομονάχου...

Πρόκειται για ένα πρωτόγνωρο γεγονός στα εκκλησιαστικά χρονικά...

* * *

Στα 26 χρόνια διακονίας μας στις φυλακές, συναντήσαμε και συνομιλήσαμε με καταδικασμένους κληρικούς, που βρέθηκαν για πολλά χρόνια σε χώρο κράτησης για διάφορα αδικήματα....

Η κάθε περίπτωση χωριστά μου προκαλούσε θλίψη και πόνο για τον συνάδελφό μου κληρικό που παγιδεύτηκε από τον πονηρό και....

Πονούσα όταν έβλεπα τους καταδικασθέντες ιερείς ή μοναχούς με λαϊκή περιβολή, διότι στη φυλακή ΔΕΝ επιτρέπεται να φορούν το ράσο... 

Κανείς δε περιμένει από τον ιερέα να πέσει τόσο χαμηλά...

Και αυτό, διότι ο κρατούμενος κληρικός δεν είναι ένας απλός άνθρωπος...  

Είναι ένα δημόσιο πρόσωπο που τιμάται ιδιαίτερα από την Εκκλησία και το λαό της...

Ήταν ο διάκονος του θυσιαστηρίου, κήρυκας της μετανοίας και της φιλανθρωπίας του Θεού, ήταν η επίγεια εικόνα του Χριστού, αλλά και ποιμένας-πατέρας εκατοντάδων χριστιανών...

* * *

Ο λαός μας θέλει τους κληρικούς της: αγγέλους, καθαρούς, ηθικούς, στοργικούς, φιλάδελφους, εγκρατεί ς, διακριτικούς, αφιλάργυρους, πράους, ειρηνικούς...

Θέλει τον ιερέα του να είναι ΦΑΡΟΣ φωτεινός  και παράδειγμα αγίας χριστιανικής ζωής...

Βέβαια, το ράσο δεν αλλάζει αυτομάτως τον χαρακτήρα του κληρικού...  

Και αυτός δεν παύει να είναι αμαρτωλός, να έχει πάθη και κακές ροπές...

Δεν είναι άτρωτος μπροστά σε σωματικές ή ψυχικές ασθένειες...

Όπου υπάρχει ΑΝΘΡΩΠΟΣ εκεί θα βρεις: πάθη, πτώσεις, μεταπτώσεις, λάθη κ.α.

Αυτό το γεγονός θα πρέπει να κάνει πιο προσεκτικούς τους υπεύθυνους Μητροπολίτες και τους Πνευματικούς πατέρες που συστήνουν ή δέχονται το αίτημα του υποψηφίου κληρικού να χειροτονηθεί και να ενταχθεί στην οικογένεια των κληρικών μιας τοπικής Εκκλησίας....

Το ευλογημένο ΡΑΣΟ -από μόνο του- δεν μπορεί ν' αλλάξει το χαρακτήρα του κληρικού...

Χωρίς τη Χάρη του Θεού και τον προσωπικό του πνευματικό αγώνα, ΔΕΝ γίνεται απολύτως τίποτε...

Πρέπει να ιδρώσει και να ματώσει για να έχει στη ζωή του πλούσια τη χάρη του Θεού...

Όλους τους κληρικούς τους τιμούμε και τους αγαπούμε, αλλά δεν τους εμπιστευόμαστε την πνευματικής μας καθοδήγηση... 

Επιλέγουμε τον  πνευματικό μας πατέρα και καθοδηγητή με γνήσια πνευματικά κριτήρια..

Η εξωτερική του εμφάνιση και η κοσμική του μόρφωση δεν αρκούν...

  * * *

Αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάμε, βιώνουμε συνάμα και μια πνευματική παρακμή σ' όλα τα εκκλησιαστικά επίπεδα...

Ας είμαστε ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ....

Μην εξιδανικεύουμε πρόσωπα παρασυρόμενοι από την εξωτερική τους εμφάνιση και την κοσμική τους αίγλη...

ΠΡΟΣΟΧΗ και ΠΡΟΣΕΥΧΗ...

π. Θ. Μ