Είμαι περήφανη που είμαι χριστιανή και Ελληνίδα! (Για τους μιρκούς μας φίλους)

Η γιαγιά σκούπισε με την ανάποδη του χεριού τα ματάκια της. 

Σηκώθηκε και πήγε στο δωμάτιό της για να μην δούμε τα δάκρυά της. 

Ήταν τόσο συγκινητικό το αφιέρωμα σε αυτούς που ξεχάστηκαν στους εορτασμούς των 200 χρόνων από την επανάσταση!  Εκεί στο δωματιάκι της παίρνει το βελονάκι της και πλέκει. Είναι το ησυχαστήριό της.  

Με την εικόνα του Χριστού, της Παναγίας, των Αρχαγγέλων, του Τιμίου Προδρόμου  και πολλών Αγίων να σε ευλογούν όταν μπαίνεις μέσα.  

• - Είναι η καλύτερη συντροφιά! Μου δίνουν δύναμη και ηρεμεί η ψυχή μου! Μου λέει σταματώντας για λίγο το πλέξιμο. 

  Πόσες ιστορίες μου έχει πει πλέκοντας και μετρώντας...  “Θα σου μάθω να πλέκεις όταν μεγαλώσεις...”  μου λες  αλλά εγώ, καλή μου γιαγιά, δε χορταίνω ν’ ακούω τις ιστορίες σου... 

    - Η πατρίδα μας είναι γεμάτη ήρωες και μάρτυρες! Κάθε σπιθαμή χώμα μπορεί να σου διηγηθεί μια ιστορία!  Εμείς μεγαλώσαμε με δημοτικά τραγούδια και μέσα απ’ αυτά μάθαμε για τη ζωή των ηρώων μας! Οι γονείς μου ζήσαν τον πόλεμο, αντίκρισαν το θάνατο και γεύτηκαν την πίκρα του. Όμως άλλα τα χρόνια εκείνα... Η Παναγία ήταν το στήριγμά μας! Ξεκινούσαμε την κάθε μέρα κάνοντας τον σταυρό μας. Είχαμε μεγάλη πίστη! Μου λες και η φωνούλα σου τρέμει. 

Την αγκάλιασα και χάιδεψα το κεφαλάκι της. 

- Αχ αγαπημένη μου γιαγιά είμαι τόσο περήφανη για όλους εσάς που προχωρήσατε μπροστά, που αγωνιστήκατε για την πατρίδα μας,  που ομολογήσατε την πίστη σας στον Χριστό! Σας ευχαριστούμε για τα χνάρια που  αφήσατε για να πατάμε εμείς τώρα πάνω τους... Είμαι περήφανη που είμαι χριστιανή και  Ελληνίδα! Ναι καλή μου γιαγιά όπως εσείς έτσι κι εμείς αγαπάμε τον Χριστό και την Ελλάδα μας! 

Σ.Δ. Δασκάλα