ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Η παρακάτω αποστολική περικοπή από την προς Εβραίους επιστολή (13,17-21) διαβάζεται συνήθως στη θεία Λειτουργία σε μνήμες Αγίων.
Επειδή φέτος η εορτή του Μ. Αντωνίου, του «καθηγητού της ερήμου» και του «καυχήματος των ασκητών», συμπίπτει να είναι Κυριακή, αντί του αποστολικού αναγνώσματος της σειράς διαβάζεται η συγκεκριμένη περικοπή που κάνει λόγο για υπακοή των πιστών στους εκκλησιαστικούς ηγέτες.
Παραθέτουμε την περικοπή σε μετάφραση:
«Ν’ ακολουθείτε πιστά και να υπακούτε τους εκκλησιαστικούς σας ηγέτες. Γιατί αυτοί αγρυπνούν για τη σωτηρία σας, επειδή θα δώσουν λόγο στον Θεό. Έτσι η μέριμνά τους θα γίνεται με χαρά κι όχι με στενοχώρια, πράγμα που δεν σας συμφέρει. Να προσεύχεστε για μας. Φυσικά, είμαστε βέβαιοι πως έχουμε καθαρή τη συνείδησή μας, αφού σε κάθε περίπτωση θέλουμε να συμπεριφερόμαστε όπως πρέπει. Ιδιαίτερα σας παρακαλώ να προσεύχεστε για να με φέρει ο Θεός σύντομα κοντά σας. Ο Θεός που δίνει την ειρήνη και που ανέστησε τον Κύριό μας Ιησού, τον μεγάλο ποιμένα των προβάτων, αυτόν δηλαδή που επικύρωσε με το αίμα του την αιώνια διαθήκη, αυτός να σας δίνει τη δύναμη για κάθε καλό έργο, έτσι ώστε να κάνετε το θέλημά του. Ας ενεργεί δια του Ιησού Χριστού να γίνεται ανάμεσά σας αυτό που τον ευχαριστεί. Σ’ αυτόν ανήκει η δόξα παντοτινά. Αμήν» (Εβρ.13,17-21).
Η προτροπή για υπακοή στους εκκλησιαστικούς ηγέτες εκφράζεται για έμφαση με δυο ρήματα, «Ν’ ακολουθείτε πιστά» και να «υπακούτε». Οι λόγοι γι’ αυτήν την υπακοή είναι:
α) Αυτοί αγρυπνούν και φροντίζουν για τη σωτηρία σας,
β) έχουν ευθύνη ενώπιον του Θεού και θα λογοδοτήσουν κατά την ημέρα της Κρίσεως,
γ) η υπακοή αυτή των πιστών εξασφαλίζει ότι η μέριμνα των ηγετών γι’ αυτούς θα γίνεται με χαρά και όχι με στενοχώρια, και
δ) το να μην υπακούουν δεν είναι ωφέλιμο και «δεν συμφέρει» στα μέλη της κοινότητας.
Στη συνέχεια ο ι. συγγραφέας επικαλείται τις προσευχές τους, ειδικότερα για να τον φέρει ο Θεός γρηγορότερα κοντά τους. Δεν γνωρίζουμε τις συνθήκες που υπονοούνται για τη θέση στην οποία βρίσκεται ο γράφων, ώστε να επιζητεί τις προσευχές των αναγνωστών, εκείνο όμως που μπορούμε να επισημάνουμε είναι ότι ο ρόλος των πιστών που ανήκουν στην παραλήπτρια κοινότητα της επιστολής δεν είναι παθητικός αλλά μπορούν αυτοί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο με το μεγάλο όπλο της προσευχής. Στο καθήκον της άγρυπνης φροντίδας των ηγετών για τους πιστούς αντιστοιχεί η δύναμη των προσευχών των μελών της κοινότητας γι’ αυτούς.
Στη συνέχεια της περικοπής ο Θεός στον οποίο πιστεύουν οι χριστιανοί χαρακτηρίζεται ως «Θεός της ειρήνης» (Ο Θεός που δίνει την ειρήνη, κατά τη μετάφραση), όπως προ ημερών ψάλαμε κατά την εορτή της Γεννήσεως του Χριστού: «Θεός ων ειρήνης Πατήρ οικτιρμών….».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου