Μιλώντας για τον Άγιο Βασίλειο τις μέρες της καραντίνας (Για τους μικρούς μας φίλους)

Ο Ραφαήλ κάθεται σκεφτικός στο δωμάτιό του.

 

Πλησιάζει Πρωτοχρονιά και καταλαβαίνει ότι όπως και τα Χριστούγεννα θα είναι διαφορετική.

 

Μπορεί να είναι μικρούλης αλλά ακούει, βλέπει, νιώθει ότι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στη ζωή τους.

 

Έτσι η καρδούλα του έχει πολλά συννεφάκια σήμερα.

 

Φέτος είναι η πρώτη φορά που θα κάνουν Πρωτοχρονιά μόνοι τους!

 

Χωρίς τη γιαγιά και τον παππού που είναι στο χωριό...

 

- Έχει ο Θεός, άκουσε την καλή του γιαγιά να λέει στο σκάιπ. Θα περάσει κι αυτό. Να προσέχετε και να είστε καλά! Ραφαήλ, ο παππούς ρωτάει αν μπορείς να μας πεις τα κάλαντα. Μπορείς;

- Ναι, γιαγιά, περίμενε! Είπε και έτρεξε να πάρει το τριγωνάκι του. Πήρε κοντά του και την Ελενίτσα και άρχισε:

- “Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται...”

- Και του χρόνου! Χρόνια Πολλά! Καλή Χρονιά! Είπε ο Ραφαήλ καθώς η Ελενίτσα επαναλάμβανε τα λόγια του.

- Πρώτα ο Θεός και του χρόνου από κοντά! Καλή κι ευλογημένη χρονιά! Είπε η γιαγιά καθώς σκούπιζε τα ματάκια της.

-Μπράβο Ραφαήλ! Μπράβο Ελενίτσα! Άκουσε τον παππού να λέει. Η φωνή του ακούστηκε λίγο βραχνιασμένη...

 

Ο Ραφαήλ πήγε στο δωμάτιο μ' ένα κόμπο στο λαιμό του.

 

Κοίταξε την εικόνα του Χριστούλη που του χάρισε η αγαπημένη του νονά ενώ μερικά μαργαριταράκια κυλούσαν από τα ματάκια του.

 

Γιαγιούλα μου και παππούλη μου πόσο σας αγαπώ!

 

Όμως πρέπει να μείνουμε μακριά.

 

Έστω για λίγο.

 

Να μην στενοχωριέστε.

 

Γρήγορα όλα θα περάσουν και θα είμαστε ξανά μαζί όπως παλιά.

 

Μαζί κι αγαπημένοι.

 

Σε λίγο όμως τα συννεφάκια έφυγαν καθώς η Ελενίτσα μπήκε στο δωμάτιό του, κρατώντας ένα βιβλίο για να της το διαβάσει.

 

- Πού το βρήκες; Τη ρώτησε.

 

- Της το έδωσα εγώ, άκουσε τη μανούλα του να λέει καθώς έμπαινε στο δωμάτιό του .”Είναι το αγαπημένο μου βιβλίο! Το έχω κρατήσει από τα παιδικά μου χρόνια”.

 

Ο Ραφαήλ γεμάτος περιέργεια το πήρε στα χέρια του. Ήταν ένα εικονογραφημένο βιβλίο με τη ζωή του Αγίου Βασιλείου.

 

- Ευχαριστώ μανούλα, είπε ο Ραφαήλ κι αμέσως κάθισε μαζί με την Ελενίτσα να το διαβάσει. Της έδειχνε τις εικόνες κι εκείνη χτυπούσε τα χεράκια της χαρούμενη.

 

Ο Άγιος Βασίλειος γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας.

 

Οι γονείς του, ο Βασίλειος και η Εμμέλεια είχαν άλλα οκτώ παιδιά και τους έδωσαν χριστιανική ανατροφή.

 

Σπούδασε ιατρική, φιλοσοφία, ρητορική, αστρονομία, γραμματική.

 

Όμως η αγάπη του για τον Χριστό τον έκανε να προτιμήσει τον μοναχισμό.

 

Έλαμψε με τον βίο του σαν ένα αστέρι, έγινε επίσκοπος της Καισαρείας κι έγραψε πολλούς λόγους για να καθοδηγήσει το ποίμνιό του.

 

Υπεράσπισε την Ορθοδοξία από τους Αρειανούς.

 

Προστάτεψε τους φτωχούς, τις χήρες και τα ορφανά.

 

Έχτισε την Βασιλειάδα, μια περίφημη πόλη με πολλά ιδρύματα ορφανοτροφεία, γηροκομεία, πτωχοκομεία, ξενοδοχεία, νοσοκομεία.

 

Έγραψε πολλές ομιλίες και άλλα έργα όπως και δική του θεία λειτουργία.

 

Πήγε κοντά στον Χριστούλη την 1η Ιανουαρίου.

 

- Καλέ μου 'Αγιε Βασίλη, σ' αγαπώ! Είπε ο Ραφαήλ κλείνοντας το βιβλίο του. Τώρα που έμαθα πόσο σοφός και καλός ήσουν θα περιμένω την γιορτή σου και θα λέω τα κάλαντά σου με μεγαλύτερη χαρά!

Σ.Δ..Δασκάλα

Την φωτογραφία δανειστήκαμε από την πηγή:  https://antexoume.wordpress.com/2014/12/31/%E1%BD%81-%E1%BC%85%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82-%E1%BD%81-%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%AF-%E1%BD%81-%E1%BC%81%CF%8A-%CE%B2%CE%B1/