Αχ! πόσο του αρέσουν αυτές οι Κυριακές! (Για τους μικρούς μας φίλους)

        Ο Ραφαήλ κάθεται με τους γονείς του και την μικρούλα του αδερφή στο κυριακάτικο τραπέζι. Πόσο του αρέσει να λέει αυτός την προσευχή την ώρα του φαγητού! Το κυριακάτικο γεύμα είναι πολύ σημαντικό για την οικογένειά τους. Μαζεύονται όλοι στο τραπέζι και η μαμά μαγειρεύει κάτι ιδιαίτερο γι' αυτήν την ημέρα. Ο μπαμπάς τους λέει κάθε φορά και μια ιστορία για έναν Άγιο! Κι αφού έφαγαν, βοήθησαν όλοι στα μάζεμα των πιάτων και τα πρόσωπά τους έλαμπαν από χαρά και αγάπη.

    - Ευχαριστούμε μανούλα για το νόστιμο φαγητό που μας έφτιαξες! είπε ο Ραφαήλ μαζί με την Ελενίτσα.

    - Ευχαριστούμε! Ευχαριστούμε! Ήταν πολύ νόστιμο!

    - Μπράβο στην καλή μας μανούλα! Είπε ο μπαμπάς. Και η μαμά ήταν τόσο χαρούμενη, γελούσε σαν μικρό κοριτσάκι.

    - Η Κυριακή είναι η ημέρα του Κυρίου! Λέει ο μπαμπάς. Αυτήν την ημέρα πηγαίνουμε στην εκκλησία, προσευχόμαστε, δοξολογούμε και ευχαριστούμε τον Κύριό μας για όλα όσα μας έχει χαρίσει, κάνουμε καλά έργα, συγχωρούμε, βοηθάμε τους άλλους. Αυτήν την ημέρα την αφιερώνουμε στον Κύριό μας!

    - Είναι ημέρα αγάπης, χαράς και προσφοράς! Το απόγευμα παιδιά, πρώτα ο Θεός, θα πάμε να ακούσουμε μια πολύ ωραία ομιλία! Άκουσε την μανούλα του να λέει καθώς μάζευε το καλό τραπεζομάντηλο.

    - Ελάτε Ραφαήλ, Ελενίτσα, πάμε να καθίσουμε στον καναπέ, σήμερα θα σας πω για τον Άγιο Γεράσιμο, που έσωσε ένα λιοντάρι καθώς του έβγαλε ένα αγκάθι από το πόδι του. Κι αυτό, για να τον ευχαριστήσει έμεινε κοντά του και τον υπηρετούσε!

        Και κάθονται όλοι γύρω από τον καλό πατερούλη που με αγάπη τους διαβάζει και τους εξηγεί... και βλέπουν με τα ματάκια του μυαλού τους, το άγριο λιοντάρι, να γίνεται από την αγάπη του Αγίου, ήρεμο σαν αρνάκι. Και ταξιδεύουν... και βλέπουν το λιοντάρι να ψάχνει για τον αγαπημένο του παππούλη... που ήδη βρίσκεται στην αγκαλιά του καλού Θεούλη και στο τέλος να τον ακολουθεί στο ταξίδι του.

        Αχ πόσο του αρέσουν αυτές οι Κυριακές! Κι όλη την εβδομάδα περιμένει με λαχτάρα να έρθει η Κυριακή. Και είναι τόσο όμορφη ημέρα! Και πόσα χρώματα έχει! Και μυρωδιές! Και πόση αγάπη!

    - Έτοιμο και το επιδόρπιο! Είπε η μαμά καθώς τους πρόσφερε το γλυκό που είχε ετοιμάσει.

    - Ευχαριστούμε μαμά! Είπε ο Ραφαήλ, τρώγοντας την πρώτη κουταλιά από το υπέροχο γλυκό.

    - Ευχαριστούμε! Είπε και η Ελενίτσα, πιάνοντας το κουταλάκι της.

    -Μμμμ τέλειο! Ευχαριστούμε! Είπε κι ο μπαμπάς με ένα μεγάλο χαμόγελο.

Σ.Δ. Δασκάλα.