Είμαστε κι εμείς άνθρωποι (Μια ιερατική εξομολόγηση)

Είμαστε κι εμείς άνθρωποι.

Αδύναμοι, ευπαθείς, εμπαθείς...

Είμαστε κι εμείς αμαρτωλοί,

κι ας είμαστε ιερείς,

κι ας φοράμε τα μαύρα ράσα,

κι ας στεκόμαστε μπροστά στην Αγία Τράπεζα.

Είμαστε κι εμείς άνθρωποι,

με σάρκα και αίμα,

με σκοτάδι και φως,

με λάθη και σωστά,

με πτώσεις και αναστάσεις.

Μην με βλέπεις ως υπεράνθρωπο.

Με με θεωρείς αλάνθαστο.

Με με λογαριάζεις ως άγιο.

Άνθρωπος είμαι κι εγώ που κάνω τον αγώνα μου,

που ελπίζω στο έλεος του Θεού,

που μετανιώνω για τις αστοχίες μου,

που κλαίω για τα λάθη μου,

που παγιδεύομαι στην εγωπάθεια,

που προσπαθώ να δραπετεύσω

από την καθωσπρέπεια και τον ηθικισμό,

από το κυνηγητό της δόξας και της αναγνώρισης...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ:

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=206335531077271&id=111345827242909