Πως θα επιτύχουμε να είναι το χέρι του Θεού μαζί μας;

Μέσα στην εορταστική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων, η Εκκλησία εορτάζει σήμερα την μνήμη του Αγίου ενδόξου πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου. Αυτό το παλικάρι του Χριστού, αντιμετώπισε με θάρρος και ανεξικακία το μίσος των Ιουδαίων, οι οποίοι, μετά τον λιθοβολισμό του, κήρυξαν γενικό διωγμό κατά των χριστιανών. 

Και είναι λογικό να ερωτά κανείς: μα, πως είναι δυνατόν ένας νέος, γεμάτος όνειρα για τη ζωή, όπως ο Στέφανος, να κρύβει μέσα του μια τέτοια υπερδύναμη! Το μυστικό είναι αυτό που υπογραμμίζει το Ευαγγέλιο: «Ην χειρ Κυρίου μετ’ αυτού». Να, λοιπόν, από πού έπαιρνε αυτή τη δύναμη ο άγιος Στέφανος, αλλά και όλοι οι άγιοι μάρτυρες, για ν’ αντιμετωπίσουν με γενναιότητα, θάρρος και υπομονή το μαρτύριό τους. 

    Πως, όμως, θα επιτύχουμε να είναι το χέρι του Θεού μαζί μας;

Πολλοί, όμως, από μας -τους σύγχρονους χριστιανούς-  ξεχνάμε αυτήν την μεγάλη αλήθεια. Πως η κάθε προσπάθειά μας, η κάθε ενέργειά μας, για να πετύχει πρέπει να  έχουμε το χέρι του Κυρίου μαζί μας.  Κυρίως στις δύσκολες ώρες της δοκιμασίας, να παίρνουμε δύναμη νοιώθοντας το χέρι του Θεού δίπλα μας. Πάνω από την κεφαλή μας. Βεβαίως, ο Κύριος, δεν αρνείται να είναι μαζί μας. Το επιθυμεί. Άλλωστε, μας το έχει δηλώσει: «Ου μη σε ανώ, ουδ' ου μη σε εγκαταλείπω» (Εβρ. ιγ΄ 5). Δεν θα σε αφήσω ποτέ, ούτε θα σ' εγκαταλείψω.

Έχουμε διδαχτεί από το βίωμα των πατέρων μας πως όταν πρόκειται ν’ ξεκινήσουμε ένα έργο, μια προσπάθεια καλούμε τον ιερέα μας να τελέσει αγιασμό ή ευχέλαιο σε κάποια ασθένειά μας, για να έχουμε την ευλογία του Θεού. Άλλες φορές γιατί αποβλέπουμε στο υλικό μας συμφέρον, είτε γιατί έτσι συνηθίζεται. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό.Ναι, έτσι πρέπει: «Δει από Θεού άρχεσθαι », αλλά και « συν Θεώ πορεύεσθαι». Με τις ευχές του ιερέα, βάλαμε το Θεό νοικοκύρη στην κάθε ενέργειά μας για γίνουν όλα σύμφωνα με το άγιο θέλημά Του. Για να έχουμε  όμως την ευλογία Του, θα πρέπει να έχουμε συναίσθηση της παρουσίας Του και να σεβόμαστε τις εντολές Του. Μόνο έτσι το χέρι του Θεού θα είναι μαζί.

Τα έργα των χειρών μας, θα πρέπει να εντάσσονται στο όλο έργο του προορισμού μας που είναι η σωτηρία. Ο Κύριος, επιθυμεί πρώτα να φροντίζουμε για τη ψυχή μας και μετά για όλες τις υλικές μας ανάγκες. Εκείνος είπε: « Ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα  προστεθήσεται υμίν» Να μην στηριζόμαστε, λοιπόν,  στον εαυτό μας, στην εξυπνάδα μας, στις γνώσεις μας, στα νιάτα μας,  αλλά να λέμε « αν θέλει ο Θεός ή πρώτα ο Θεός». 

Το σπουδαιότερο όλων, όσον αφορά την πνευματική μας πρόοδο, είναι να είμαστε ενωμένοι με τον Κύριο και να μην λησμονούμε τον λόγο του: « χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν ». Αν χωρίσουμε τον εαυτό μας από τη χάρη Του, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε απολύτως. Και όταν νικούμε το κακό και όταν επιτυχαίνουμε κάτι, να λέμε: « δεν είναι δικό μου το κατόρθωμα, αλλά Εκείνου που μου έδωσε την δύναμη»

Ο Θεός είναι ο Πατέρας μας. Αν αυτό το βιώνουμε καθημερινά στη ζωή μας τότε θα νιώθουμε πως το χέρι του Θεού είναι μαζί μας και θα πορευόμαστε  εν ειρήνη και ελπίδα για τη σωτηρία μας. Όλα μας τα έργα, για να επιτύχουν πρέπει να τεθούν κάτω από δική Του ευλογία. Ας κάνουμε, λοιπόν, το καθήκον μας. Ας μετανοούμε συνεχώς για τις αμαρτίες μας, ας επικαλούμαστε τη βοήθεια Κυρίου μας και  τότε «η χειρ Κυρίου θα είναι μαζί μας». Θα ευλογεί κάθε θεάρεστη προσπάθειά μας, θα έλθει η κατά Θεόν προκοπή σε κάθε μας έργο και θα αντιμετωπίζουμε με γενναιότητα, θάρρος και υπομονή κάθε δοκιμασία που θα παραχωρεί ο Θεός, ως Πατέρας και παιδαγωγός μας.

π. Υάκινθος