-Η ζωή μας δόθηκε για να την ζήσουμε.... (π. Λύβιος)

Η σχέση με τον Θεό, αυτό που ονομάζουμε πνευματική ζωή είναι τόσο απλή και χαρούμενη και όμως την κάνουμε τόσο περίπλοκη και κουραστική, δύστροπη και βασανιστική. Ενοχές, φόβοι, ταραχή, άρνηση και μιζέρια. Κι όλα κλεισμένα σε μια φράση, εγωισμός. Αυτό είναι ναι, υπερηφάνεια και εγωισμός. Γιατί θέλουμε όλα να τα ελέγξουμε, να τα κερδίσουμε και να τα ορίσουμε. Τον Θεό στο τσεπάκι μας, την σωτηρία στα κέρδη μας. Όλα ελεγχόμενα από το εγώ μας. Τόσο μυαλό, τόσο νου, τόση εγωπάθεια και έλεγχος, που να περισσεύει χώρος για το θαύμα; 

Ζούμε βουτηγμένοι στο μυαλό μας. Είμαστε πνιγμένοι στο κοσμικό και πνευματικό άγχος. Οι μεν για τα γήινα οι άλλοι για τα επουράνια, αλλά όλοι αγχωμένοι. Όλοι ψάχνοντας το κέρδος και κανείς την αγάπη. Δεν μας νοιάζει να αγαπήσουμε τον Χριστό, αλλά να κερδίσουμε τον παράδεισο του. Γι αυτό έχουμε ένταση, λογισμούς, φόβο και ταραχή. Διότι δεν ζητάμε Εκείνον, αλλά το κέρδος από αυτόν...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ: http://plibyos.blogspot.com/

*ζωγραφικός πίνακας Анна Ермолаева