ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Άκουσα, στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, την παραβολή του άφρονος πλουσίου, και προβληματίστηκα πάρα πολύ...
Ήταν κάποιος πλούσιος, είπε ο Κύριος...
Ο Θεός ευλόγησε τα αγαθά του, με το παραπάνω...
Ένιωσε μεγάλη σιγουριά από τη συσσώρευση του πλούτου..
Έπεισε τον εαυτό του πως δεν είχε πια ανάγκη κανένα...
Ούτε και το Θεό, που προ πολλού τον είχε λησμονήσει...
Ουσιαστικά, την ύλη και τον εαυτό του ανεγνώριζε ως θεό...
Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το πως να αποθηκεύσει όλα αυτά τα αγαθά, που πλούσια του προσέφερε ο Κύριος...
Είχε χάσει τον ύπνο του σκεπτόμενος το πως να ασφαλίσει το θησαυρό του...
Ποτέ δεν σκέφτηκε πως υπάρχει και μια άλλη ζωή...
Πως τίποτε δεν μπορεί να μεταφέρει στον άλλο κόσμο...
Όλα θα έμειναν πίσω, στη γη...
Και κάποιο βράδυ, ήλθε η ώρα της αλήθειας...
Ήλθε η ώρα του θανάτου και τον βρήκε ανέτοιμο...
Τότε κατάλαβε πως είχε πάρει λάθος δρόμο και πως θα 'πρεπε να κάνει αποταμίευση στο ουρανό, προσφέροντας ελεημοσύνη στους φτωχούς...
Αλλά ήταν πλέον αργά....
Τον ανέμενε η αιώνια κόλαση.
Σ Κ Ε Φ Τ Η Κ Α...
Μα, πλούσιος δεν είναι μόνο αυτός που έχει πολλά υλικά αγαθά....
Ο κάθε άνθρωπος έχει πλούτο...
Η πίστη, η θρησκευτικότητα, η γνώση, η υγεία, η νιότη, τα χαρίσματα, η εργασία, η μόρφωση και η ιδιότητα (κληρικός, δάσκαλος, προϊστάμενος, σύζυγος, γονιός κ..α.) και πολλά άλλα, είναι πλούτος...
Όλ' αυτά, μας τα χάρισε ο Θεός για να τα αξιοποιήσουμε προς δόξα Του, αλλά και για τη στήριξη των συνανθρώπων μας...
Τίποτε δεν έχουμε δικό μας....
ΟΛΑ είναι του Θεού...
Απλά, εμείς είμαστε οι διαχειριστές αυτού του πλούτου!!!
Θα δώσουμε λόγο στο Θεό, στο μεγάλο και παγκόσμιο δικαστήριο...,
Δικά μας είναι ΜΟΝΟ τα αμαρτήματα...
Χριστέ μου, ΕΓΩ είμαι ο σύγχρονος άφρων...
Ελέησέ με...
π. Υάκινθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου