Στην εποχή της μεγάλης πνευματικής κρίσης, έχουν παρεξηγηθεί πολλές χριστιανικές λέξεις.
Έχει αλλοιωθεί το περιεχόμενο και το νόημά τους.
Αυτό δημιουργεί πολλά πνευματικά προβλήματα που άπτονται ακόμη και της σωτηρίας μας.
Η λέξη υπακοή -αυτό τον καιρό της πανδημίας- έχει αλλάξει το νόημά της, από κάποιους χριστιανούς.
Ας δούμε, λοιπόν, την αλήθεια μέσα από τα λόγια δύο πατέρων. Ενός παλαιού και ενός συγχρόνου:
«… Υπακοή σημαίνει ενταφιασμός της ιδικής μας θελήσεως και ανάσταση ταπεινώσεως. Δεν αντιλέγει ο νεκρός ούτε ξεχωρίζει τα καλά από εκείνα που του φαίνονται ως πονηρά…»
(4ος λόγος: περί υπακοής, του αγ. Ιωάννου της Κλίμακος)
"... Η υπακοή δεν σκοτώνει την πνευματική θέληση του ανθρώπου.
Υπάρχουν τρεις βαθμίδες υπακοής:
- Το να ζητούμε συμβουλή όταν βρισκόμαστε σε πλήρη αμηχανία.
- Το να ακολουθούμε τις συμβουλές, που συμπίπτουν και συμφωνούν με τις δικές μας σκέψεις, διαθέσεις και απόψεις και
- το να κάνουμε υπακοή, ακόμη κι όταν η υπακοή αυτή είναι αντίθετη προς τις απόψεις και επιθυμίες μας.
Πνευματικά κεφάλαια (σελ. 165)
π. Αλεξ. Ελτσιανίνωφ.
Ας είμαστε προσεκτικοί στα λόγια, τις πράξεις και τις επιλογές μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου