Στην διαδικτυακή τάξη μου... (Για τους μικρούς μας φίλους)

Ο Ραφαήλ παίρνει τα βιβλία του και κάθεται στο γραφείο του. Σε λίγο θα ξεκινήσει το μάθημα. Είναι χαρούμενος γιατί θα δει όλους τους συμμαθητές του και την κυρία του. Κοιτάζει αν έχει μπροστά του μολύβι, γόμα και περιμένει. Χαίρεται κάθε φορά όταν είναι ο πρώτος που μπαίνει σ΄ αυτή την διαδικτυακή τάξη.

Η κυρία τους περιμένει όλους χαμογελαστή κι έναν έναν τους καλωσορίζει. Δεν είναι βέβαια το ίδιο όπως στην τάξη, που κάνουν το μάθημά τους, βγαίνουν διαλείμματα, παίζουν και γελούν. Κι εδώ έχουν διαλείμματα αλλά είναι διαφορετικά.

Ο Ραφαήλ, γνωρίζει από τους γονείς του, πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση με την πανδημία. Γι αυτό χαίρεται που τους βλέπει όλους και συνεχίζουν τα μαθήματά τους, έστω και μ' αυτόν τον τρόπο.

Πολλές φορές κάθεται και η μανούλα του δίπλα του για να τον βοηθάει. Όμως, νιώθει περήφανος γιατί έχει μάθει πάρα πολλά πράγματα και χειρίζεται τον υπολογιστή μόνος του.

- Καλησπέρα Ραφαήλ!  Άκουσε την γλυκιά φωνή της κυρίας του.

- Καλησπέρα κυρία! Απάντησε ο Ραφαήλ με μεγάλη χαρά.

Να! Σε λίγο άρχισαν να εμφανίζονται ένας ένας οι συμμαθητές του. Κι όταν τελειώνει το μάθημα ο Ραφαήλ ξεκουράζεται. Κάθεται στο κρεβατάκι του και ξεφυλλίζει μια εικονογραφημένη Βίβλο για παιδιά που του χάρισε η νονά του.

- Πόσο του αρέσει να βλέπει τις εικόνες!

- Μα τόσο πολύ αγάπησε ο Θεούλης τον κόσμο ώστε έστειλε τον Γιο Του;

- Κι ο Χριστούλης τόσο πολύ μας αγάπησε που έδωσε τη ζωή Του για μας;

Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η Ελενίτσα χαμογελαστή, κρατώντας αγκαλιά την κουκλίτσα της. Ο Ραφαήλ κάνει χώρο στο κρεβατάκι του, την παίρνει αγκαλιά και αρχίζει να της δείχνει τις εικόνες. Αυτός της έμαθε να κάνει και τον σταυρό της!

Η Ελενίτσα του τραβά το βιβλίο και το παίρνει. Σταματάει σε μια σελίδα και τον παρακαλεί να τη διαβάσει.

Νιώθει σπουδαίος, της χαϊδεύει το κεφαλάκι και αρχίζει...

- Ο Χριστούλης είπε: “Όπου είναι δύο ή τρεις και προσεύχονται σε μένα είμαι κι Εγώ εκεί ανάμεσά τους”.

Ο Ραφαήλ πετάχτηκε πάνω και τράβηξε την αδερφούλα του προς το εικονοστάσι του δωματίου του.

- Ο Χριστούλης είναι κοντά μας! Ας κάνουμε μια προσευχούλα για όλους αυτούς τους ανθρώπους που είναι άρρωστοι και βρίσκονται στα νοσοκομεία. Ας Τον παρακαλέσουμε να γίνουν γρήγορα καλά και να γυρίσουν στην οικογένειά τους.

- Ναι! Είπε η Ελενίτσα και ένωσε τα δύο της χεράκια κάτω από το σαγονάκι της.

Σ.Δ. δασκάλα