Μια συγκλονιστική εικόνα και ένα σημερινό θαυμαστό γεγονός!

-Θεέ μου!!!

-Τι εικόνα κι αυτή σήμερα!!! 

-Ένας ιερέας, φορώντας το πετραχήλι του, και με σκημένη την κεφαλή, βάδιζε με κατάνυξη στην Ερμού, τον πιο εμπορικό και πολυσύχναστο δρόμο της πόλης του Βόλου!!! 

-Η όλη παρουσία του φανέρωνε πως μετέφερε κάτι πολύ σπουδαίο... 

-Ήταν  συγκλονιστικό για μένα ν' αντικρίζω τον διάκονο του θυσιαστηρίου να έχει στα χέρια του το ΣΩΜΑ και το ΑΙΜΑ του Κυρίου, για να κοινωνήσει κάποιον ασθενή, στο σπίτι του. Βέβαια, οι άνθρωποι που περνούσαν δίπλα του ήσαν αδιάφοροι! Δεν καταλάβαιναν τίποτε απολύτως.  

-Παλαιότερα, οι χριστιανοί, σε τέτοιες περιπτώσεις, έμεναν ακίνητοι, έβγαζαν το καπέλο, έσκυβαν το κεφάλι, έκαναν το σταυρό τους και έλεγαν με κατάνυξη δυο λόγια προσευχής... Σήμερα...

ΛΙΓΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ...

-Πάτερ, σε παρακαλώ, που πηγαίνατε πρωί πρωί με το πετραχήλι σας;

-Με κάλεσαν στην οικία ενός ενορίτη μου για να κοινωνήσει ένας  82χρονος ασθενής. Είχε πέσει σε λήθαργο. Κοιμότανε όλη τη μέρα και δεν επικοινωνούσε με κανέναν. Είχα ενημερώσει τους δικούς του πως υπήρχε περίπτωση να μην μπορέσω να του μεταδώσω το Σώμα και \το Αίμα του Κυρίου μας, λόγω της καταστάσεώς του. 

-Τελικά, τι έγινε;

-Αυτό που έζησα ήταν κάτι το θαυμαστό. Όταν εισήλθα στο δωμάτιο του ασθενούς απογοητεύτηκα από την εικόνα που είδα. Καθ' οδόν προσευχόμουν να επιτρέψει ο Χριστός να  πραγματοποιηθεί με επιτυχία η ευλογημένη μου αποστολή... Άρχισα την ακολουθία (προσευχή): με τροπάρια, δέηση και ευχή υπέρ υγείας του καλοπροαίρετου και ευλογημένου αυτού χριστιανού, αλλά και μέρος της ακολουθίας της Θ. Μεταλήψεως...

-Δηλαδή, είχε κλειστά τα μάτια του και δε είχε επαφή με το περιβάλλον;

-Ακριβώς... Εκείνος δεν έδειχνε σημάδια πως κατανοεί αυτό που γινότανε εκείνη τη στιγμή στο δωμάτιο.... Κάθισα κοντά του, πήρα το χέρι του στο δικό μου χέρι και του μίλησα απαλά, αναφέροντας το όνομά του... Αμέσως, άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και χάρηκε που είδε τον γνωστό του εφημέριο. Χαμογέλασε και είπε πως επιθυμεί να κοινωνήσει. "Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού...". Έκανε το σημείο του σταυρού και δέχτηκε με κατάνυξη τον ΧΡΙΣΤΟ!!! 

-Συγκλονιστικό γεγονός!

-Αυτό το γεγονός το έχω ξαναζήσει σε κάποιον άλλο ευλογημένο χριστιανό. Δεν αφήνει τα πιστά του παιδιά ο Θεός να φύγουν χωρίς Θ. Κοινωνία, το εισιτήριο για την άλλη ζωή. Οι οικείοι, όμως, δεν πρέπει να το αφήνουν την τελευταία στιγμή, διότι  έχουν μεγάλη ευθύνη.  Από νωρίς να ερωτούν τον άνθρωπό τους αν επιθυμεί να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει και να καλούν άμεσα τον πατέρα της ενορίας..

-Έχετε δίκιο, αλλά υπάρχουν πολλές προλήψεις και δεισιδαιμονίες και σε σχέση με την Θ. Κοινωνία των ασθενών. Ο λαός μας έχει ανάγκη από κατήχηση..

-Έχεις δίκιο, παιδί μου, αλλά λίγοι το νοιώθουν ως προσωπική ανάγκη να γνωρίσουν εις βάθος το θέμα της σωτηρίας, που πρέπει να είναι το πρώτο και κύριο μέλη μας...

π. Υάκινθος