"Τι με καλείτε Κύριε, Κύριε και δεν κάνετε αυτά που σας λέγω;" (Ο ΚΥΡΙΟΣ)

Το καθημερινό μας ανάγνωσμα θα πρέπει να είναι το Ευαγγέλιο. 

Εκεί θα συναντούμε το Ίδιο το Χριστό διδάσκοντα και αγιάζοντα τον αναγνώστη. 

Κάτω από τις εντολές Του κρύβεται ο Κύριος. 

Το Ευαγγέλιο είναι ο καθρέπτης που φανερώνει όλες τις ακαθαρσίες της καρδιάς, του νου και του σώματός μας. Εκεί θα διαπιστώσουμε πως είμαστε αμαρτωλοί και πως έχουμε ανάγκη μετανοίας και εξομολογήσεως.  

Η Αγία Γραφή είναι το βιβλίο του Θεού που φανερώνει: την αγάπη, την φιλανθρωπία και την ευγένεια του Θεού, ο οποίος δεν υποχρεώνει κανέναν να ζήσει σύμφωνα με το θέλημά Του. Απλά μας προσκαλεί χωρίς να μας πιέζει... 

Το παράπονο το Κυρίου μας είναι διαχρονικό και απευθύνετε σ' όλους τους ανθρώπους:  «Τι δε με καλείτε, Κύριε Κύριε, και ου ποιείτε α λέγω;». (Λουκ. 6,46). 

Πολλές φορές απευθυνόμαστε στο Θεό και του ζητάμε να μας βοηθήσει. Τον αποκαλούμε Κύριό μας και Θεό μας, αλλά, δυστυχώς, έχουμε κλείσει τ' αυτιά μας στους λόγους Του και πορευόμαστε σύμφωνα με το φρόνιμα του κόσμου. Τον βλέπουμε ΜΟΝΟ ως πηγή δωρεών χωρίς να υπολογίσουμε πως προϋπόθεση να μας ακούσει είναι η υπακοή μας σ' Εκείνον και η ΜΕΤΑΝΟΙΑ μας. 

Μας αρκεί ν' ανάψουμε ένα κεράκι -περνώντας από κάποια Εκκλησία- να κάνουμε το σταυρό μας, να προσφέρουμε μια φανουρόπιτα ή πρόσφορο ή λάδι ή θυμίαμα, να ασπαστούμε τις εικόνες, να κάνουμε έναν αγιασμό στο σπίτι μας, να εκκλησιαστούμε από καιρού εις καιρόν και όλα τα άλλα τ' αφήνουμε για τους... θεούσους!!! "Εμείς -λέμε- είμαστε...  κανονικοί άνθρωποι" και δεν προχωράμε περισσότερο, πιο βαθιά...

Αχ, κακόμοιρε άνθρωπε,

Καλά είναι όλα αυτά, αλλά δεν αρκούν. Η παραδοσιακή θρησκευτικότητα που πολλές φορές είναι επιδερμική ΔΕΝ σώζει. Αυτά που γνωρίζουμε από το δημοτικό σχολείο (για το Χριστό κ.λ.π.) δεν αρκούν. 

Η πίστη στο Χριστό είναι ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ... 

Δεν είναι μια ιδεολογία. Αν μείνουμε στη θεωρία -χωρίς να κάνουμε πράξη αυτά που λέει ο Κύριος και διερμηνεύει η Εκκλησία μας- δεν ωφελούμαστε. Δεν αρκεί να καλούμε τον Κύριο σε βοήθεια...

"Τι με καλείτε Κύριε, Κύριε και δεν κάνετε αυτά που σας λέγω;" Εκείνο που ζητά ο Θεός από μας είναι η ΥΠΑΚΟΗ στους λόγους Του. Αυτό τόνισε και ο Θεός Πατέρας πάνω στο όρος Θαβώρ: «Οὗτος ἐστίν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα. Αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθαίου ιζ΄ 5). Εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, καυχόμαστε για την Ορθοδοξία μας, αλλά αγνοούμε την ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ που θα μας οδηγήσει στη σωτηρία, που είναι ο Χριστός...

Ας αφήσουμε πίσω όλα αυτά που λέει ο κόσμος κι ας ακούσουμε τη φωνή του Κυρίου μας που μας καλεί να επιστρέψουμε στον δρόμο που υποδεικνύει ο Ίδιος και η Εκκλησία Του.  

Μην καθυστερούμε... 

Δεν έχουμε χρόνο... 

Ας κάνουμε σήμερα μια αρχή...

π. Υάκινθος