"... μόνο με τη μελέτη, μένει άκαρπος κανείς" (Όσιος Παΐσιος)

Συνήθως, εμείς οι χριστιανοί, γευόμαστε χαρά, πνευματική γλυκύτητα και κατάνυξη μελετώντας τα κατορθώματα των αγίων πατέρων και των αγίων μητέρων της Εκκλησίας μας. 

Διαβάζοντας, ίσως, τους βίους των αγίων, τα γεροντικά, το Λειμωνάριο, τον Ευεργετινό, την Φιλόθεο ιστορία κ.α. νοιώθουμε όμορφα. 

Το αυτό συμβαίνει κι όταν ακούμε κηρύγματα που προβάλλουν τον λόγο του Θεού με απλά λόγια και, μάλιστα, από καλούς και φημισμένους ομιλητές. Σ' αυτό τον τομέα, μας βοηθά πάρα πολύ το διαδίκτυο, όπου μπορούμε να βρούμε ένα πλούσιο υλικό. 

Η αλήθεια, όμως, είναι πως όταν ο άνθρωπος διαβάζει πάρα πολλά και εξαντλείται στην μελέτη, γίνεται αυτό που συμβαίνει και στο παραφορτωμένο στομάχι. Η υπερβολική τροφή δημιουργεί δυσπεψία. Έτσι και ο νους, όταν δέχεται πολλές πληροφορίες, δεν μπορεί να τις επεξεργαστεί. 

Δεν αφομοιώνονται τα πολλά. Σ' όλα χρειάζεται μέτρο.  

Κάποιοι που διαβάζουν πολύ ή ακούνε πολλές ομιλίες, πίστεψαν πως ανέβηκαν πνευματικά και έφτασαν σε υψηλά μέτρα. Δεν αρκεί η γνώση... Χρειάζεται προσευχή και άσκηση για να προχωρήσουμε. Στις μέρες μας, έχει πλεονάσει η πληροφόρηση -και για πνευματικά θέματα- αλλά λείπει η πράξη, η άσκηση. 

Στην πνευματική μας ζωή πρέπει να ιεραρχούμε σωστά τα θέματα της άσκησής μας, με τη βοήθεια του πνευματικού μας πατέρα. 

Ο Όσιος Παΐσιος έλεγε σε μια μοναχή το εξής: "Να κάνεις λιγότερη μελέτη, περισσότερη καθημερινή παρακολούθηση του εαυτού σου και ευχή (Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με). Γιατί αλλιώς, μόνο με τη μελέτη, μένει άκαρπος κανείς, εάν δεν εργαστεί και δεν ζητήσει (δια της προσευχής) την θείαν επέμβαση του Θεού, την Χάρη του Θεού.... Γι' αυτό, να διαβάζεις τόσο, όσο σου χρειάζεται για να κατανυγείς και να παρακινηθείς στην προσευχή".

Για μας τους αρχάριους (στην πνευματική ζωή), ταιριάζει  αυτό που προαναφέραμε.   Πριν την προσευχή μας, διάβαζουμε κάτι για να γλυκαθεί η ψυχή μας και μετά αρχίζουμε την προσευχή. 

Να μελετούμε λιγότερο και να να προσευχόμαστε περισσότερο...

π. Υάκινθος