Για το... "ατόπημα" ενός ιερέα (απάντηση σε κριτική)

Την προηγούμενη Δευτέρα (31/08), η τοπική εφημερίδα «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ της Δευτέρας» είχε ως πρωτοσέλιδο την ανοικτή επιστολή του π. Θεοδώρου Μπατάκα, εφημερίου του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου και Προέδρου του «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ», με τίτλο: «ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ…» (βλέπε στην πηγή: https://www.estavromenos.net/2020/08/blog-post_27.html).

Βεβαίως, ο βαρύγδουπος τίτλος που έβαλε ο «Τ» δεν εκφράζει απόλυτα τον συγγραφέα, αλλά την πολιτική της εφημερίδας. Ο συγγραφέας της επιστολής, προσπάθησε να καταθέσει την άποψή του ως πνευματικός-εξομολόγος δεκάδων πιστών, που ζητούσαν επιμόνως την άποψή του. Δυστυχώς, όποιος διάβασε μόνον τους τίτλους της εφημερίδας -και όχι το κείμενο της επιστολής- σίγουρα σκανδαλίστηκε.

Λίαν πρωί της Τρίτης (01/09), ένας κύριος εγκατέλειψε στο παγκάρι του Ι. Ναού ένα μικρό ανυπόγραφο σημείωμα με παραλήπτη τον «πατέρα Θεόδωρο». Στο σημείωμα αναγράφονται τα εξής: «Πάτερ Θεόδωρε», καλό μήνα. Κάνατε ατόπημα στον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ». Εσείς, τι ακριβώς εκπροσωπείτε; Είσθε ο Τσιόδρας της Εκκλησίας; Τελικά, γιατί κουνάτε το δάκτυλο στο ποίμνιο, για μάσκες; Εσείς και οι ψάλτες, γιατί δεν φοράτε; Λίγη προσοχή δεν βλάπτει!! Καλά τα κηρύγματα από άμβωνος, αλλά χρειάζεται που και που λίγη ταπεινότητα, βρε, αδελφέ!» Υ.Γ. «Και οι κρίνοντες, κρίνονται».

 

Η απάντηση του π. Θεοδώρου Μπατάκα.

Αδελφέ μου, χαίρε.

Σ’ ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου προσφέρεις να διευκρινίσω κάποια θέματα που προβάλλονται στο ανυπόγραφο σημείωμά σου. Και μόνο που δεν αναφέρεις το όνομα και τη διεύθυνσή σου, φανερώνει πως δεν θέλεις ν’ ακούσεις τις απαντήσεις μου. Θα σου απαντήσω, όμως, για ν’ αποκτήσω ταπεινότητα, όπως με συμβουλεύεις.

1.     Μου γράφεις: «κάματε ατόπημα στον «Τ». Ουσιαστικά, ισχυρίζεσαι  πως  δεν έπρεπε να δημοσιεύσω αυτή την επιστολή, διότι επικροτώ, δέχομαι και προβάλλω τα περιοριστικά μέτρα που έχουν επιβληθεί και στους Ι. Ναούς από την Κυβέρνηση. Θεωρείς πως τα γραφόμενά μου είναι κακόβουλα, επικίνδυνα και δεν συνάδουν με την ιδιότητά μου ως ποιμένα. Πως δεν έπρεπε να καταθέσω την άποψή μου, αλλά να σιωπήσω, επειδή κάποιοι διαφωνούν με τις ιδέες μου.

2.     Φαίνεται πως δεν διάβασες με προσοχή το κείμενο της επιστολής μου. Έμεινες μόνο στους βαρύγδουπους τίτλους που εκπροσωπούν την εφημερίδα. Αν είχες τη διάθεση ν’ αφουγκραστείς τον πόνο και τον αναστεναγμό της ιερατικής μου καρδιάς, θα είχες άλλη γνώμη.

3.     Ο στόχος μου δεν ήταν οι μάσκες εντός του ναού, αλλά η προβολή του διπλού μηνύματος που κηρύσσω και από τον άμβωνα της Εκκλησίας: «Υπακοή στην Εκκλησία και συγκατάβαση στην αδυναμία του πλησίον μου». Αυτός ήταν ο ουσιαστικός σκοπός μου.

4.     Ήδη, έχω σημειώσει στο κείμενό μου τα εξής: «… Και ο γράφων δεν αρέσκεται να φορά τη μάσκα. Δεν συμφωνεί να την φέρουμε μέσα στον Ναό και, μάλιστα, κατά την ώρα της Θ. Λειτουργίας. Ναι, μ' εμποδίζει και μ' ενοχλεί να τη φορώ και να την βλέπω στους αδελφούς μου μέσα στον άγιο και Ιερό Οίκο του Θεού και Πατέρα μας... Θα ήθελα να βλέπω το πρόσωπό σου, όταν βγαίνω στην Ωραία Πύλη να εκφωνήσω το "Ειρήνη πάσι" και να σ' ευλογήσω με τον Τίμιο Σταυρό…». Αυτό δεν σου λέει τίποτε;

5.     Μου γράφεις «Τελικά, γιατί κουνάτε το δάκτυλο στο ποίμνιο, για μάσκες;». Δεν κούνησα το δάκτυλό μου σε κανέναν. Απευθύνθηκα με αγάπη και ευγένεια προς όλους εκείνους που αντιδρούν αρνητικά με την ανυπακοή τους στην  Εκκλησία μας. Θέλησα να καταθέτω τον πόνο της ψυχής μου, γιατί παρατηρώ πως ο επάρατος διχασμός είναι προ των πυλών, ακόμη και μεταξύ κληρικών.

6.     Μ’ ερωτάς: «Εσείς τι ακριβώς εκπροσωπείτε»; Είσθε ο Τσόδρας της Εκκλησίας;». Τα γραφόμενά μου εκπροσωπούν μόνο εμένα. Έναν απλό ορθόδοξο παπά, που κάνει υπακοή στην Εκκλησία και αναλίσκεται επί 42 έτη να διακονήσει τον κάθε άνθρωπο. Όχι μόνο από το γραφείο και τον ναό του, αλλ’ όπου κι αν κινείται και ζει ο κάθε πλησίον (χριστιανός, αλλόθρησκος, Έλληνας ή ξένος, μορφωμένος ή αγράμματος).

7.     Με συμβουλεύεται να είμαι πιο προσεκτικός και ν’ αποκτήσω ταπείνωση: «Λίγη προσοχή δεν βλάπτει!! Καλά τα κηρύγματα από άμβωνος, αλλά χρειάζεται που και που ταπεινότητα, βρε, αδελφέ!». Ναι, έχεις δίκιο. Δεν νοιώθω πως έχω ταπεινότητα και δεν είμαι πάντοτε προσεκτικός. Συνεχώς πέφτω σε αμαρτίες.  Σ’ ευχαριστώ που μου το υπενθυμίζεις. Εύχου να μου δώσει ο Θεός ταπείνωση και μετάνοια. Ο άμβων, φίλε μου, είναι το επίσημο βήμα της Εκκλησίας μας. Εκείνη μου ανέθεσε και το έργο του λόγου, του κηρύγματος. Προσπαθώ, όσο μπορώ, να είμαι ειλικρινής με το Θεό, τον πλησίον και τον εαυτό μου. Υπαινίσσεσαι πως είμαι και υποκριτής, διότι άλλα λέγω και άλλα πιστεύω. Αυτό άφησέ το στην κρίση του Θεού.  Εκείνος γνωρίζει καλύτερα και τα εντός μας. Και τα δικά μου και τα δικά σου.

8.       Όσον αφορά αυτό που γράφεις: «Εσείς και οι ψάλτες γιατί δεν φοράτε;»,σε πληροφορώ πως η πολιτείας ανέφερε τα εξής: «Από το μέτρο (για τις μάσκες) εξαιρούνται οι ιερείς και το απαραίτητο για την τέλεση της λατρείας βοηθητικό προσωπικό, όπως ιεροψάλτες, μόνο όμως κατά την ώρα που πραγματοποιείται η λειτουργία ή άλλη λατρευτική σύναξη».

 

Σου εύχομαι καλή δύναμη, φωτισμό και μετάνοια Θα εύχομαι για σένα κι ας μην γνωρίζω ποιος είσαι και ποιο είναι το όνομά σου.

Με αγάπη Χριστού

Πρωτ. Θεόδωρος Μπατάκας

Εφημέριος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου