-Θα είναι το δώρο μας στην Καλή μας Παναγία (Για τους μικρούς μας φίλους)

Ο Ραφαήλ φόρεσε τη μάσκα του και βούτηξε στα καταγάλανα νερά.

Τον συναρπάζει η ομορφιά του βυθού.

Βγαίνει έξω παίρνει μια βαθιά ανάσα και ξαναβουτάει.

Έξω στην αμμουδιά έχει απλώσει όλα τα παιχνίδια του, κουβαδάκια και φτυαράκια.

Ακόμα και σύνεργα ψαρέματος έχουν φέρει μαζί τους.

Να! Ο μπαμπάς είναι πάνω στα βράχια και ψαρεύει με το καλάμι του.

Πόσο ξένοιαστος είναι!

Χαίρεται σαν μικρό παιδί.

Η μαμά κολυμπάει με την αδελφούλα του δίπλα του.

Νιώθει πολλές φορές το βλέμμα της πάνω του να τον αγκαλιάζει με στοργή κι αγάπη.

Κι όταν καμιά φορά πάει πιο βαθιά ¨Ραφαήλ¨ του φωνάζει ¨βγες λίγο πιο έξω¨

Ο φίλος του ο Νίκος τον πλησίασε χαμογελαστός με το καινούριο του φουσκωτό:

Ένα μεγάλο δελφίνι.

Άρχισαν αμέσως τα παιχνίδια και γέμισε η παραλία γέλια και φωνές.

Κάθε καλοκαίρι συναντιούνται στο νησί και γίνονται αχώριστοι.

- Ραφαήλ, θα έρθεις το απόγευμα στο σπίτι μου;

- Έχουν ξεκινήσει οι παρακλήσεις στην Παναγίτσα μας και θα πάω στο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος με τους γονείς μου, τον παππού και την γιαγιά.

- Η μαμά μου είπε πως για δεκαπέντε ημέρες, παρακαλάμε την καλή μας Παναγία να είναι δίπλα μας, στο πλευρό μας, να μας βοηθάει και να μας προστατεύει, είπε ο Νίκος.

- Το ξέρεις ότι παρακαλάει τον Χριστούλη για μας; είπε ο Ραφαήλ.

- Είναι η καλύτερη Μανούλα, είναι ακόμη πιο άγια και από τους αγγέλους, του είπε η γιαγιά του. Στην Παναγία καταφεύγουμε στις δυσκολίες μας και στον πόνο μας, στην απελπισία μας, γίνεται γέφυρα ανάμεσα σε μας και στον Γιο της και τον παρακαλεί για μας. Αυτές οι δεκαπέντε ημέρες, είναι ημέρες νηστείας και προσευχής”.

- Μπορώ να έρθω κι εγώ μαζί σας; τον ρώτησε ο Νικολάκης με μεγάλη αγωνία. Θέλω κι εγώ να παρακαλέσω την Παναγίτσα να κάνει γρήγορα την μανούλα μου καλά γιατί χτύπησε το πόδι της.

- Αν συμφωνούν οι γονείς σου... Έχει πανέμορφη θέα! Και πολλά λουλούδια!

- Ραφαήλ το ξέρεις ότι σε λίγες ημέρες γιορτάζει;

- Ναι, στις 6 Αυγούστου το μοναστήρι γιορτάζει τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Μου το είπε πριν λίγες μέρες η γιαγιά μου. Θα πάμε την παραμονή στον Μέγα Εσπερινό και στην αρτοκλασία.

- Ο παππούς μου από τα αμπέλια του, φέρνει σταφύλια που αφού τα ευλογήσει ο ιερέας, τα μοιράζει στο τέλος της θείας λειτουργίας σε όλους τους πιστούς, είπε ο Νικολάκης.

- Ναι! Κι ο δικός μου! Από την προηγούμενη τα πλένουμε, τα βάζουμε σε καλάθια και τα πηγαίνουμε στο μοναστήρι!

- Έχω μια ιδέα! Είπε ο Νικολάκης. Αυτή τη χρονιά να μην χάσουμε καμιά παράκληση!

- Ναι! Είπε ο Ραφαήλ. Ας γίνουμε και παπαδάκια! Θα είναι το δώρο μας στην Καλή μας Παναγία που έχει τα χέρια της πάντα ανοικτά για να μας αγκαλιάζει..

                                                                                                                       Σ.Δ.Δασκάλα