Η Πλατυτέρα στην κόγχη και την αψίδα του χρόνου και του κόσμου!

Γράφει ο Στέλιος Κούκος

Δεκαπενταύγουστος! Δεκαπέντε μέρες σε μία! Πού ξανακούστηκε; Πώς συμποσούνται οι δεκαπέντε σε μία; Ή, και πώς ανακεφαλαιώνονται οι δεκαπέντε σε μία; Άλλα μήπως και όλος ο κόσμος και όλος χρόνος συμποσούνται και ανακεφαλαιώνονται σήμερα;

Δεκαπενταύγουστος: Ο μισός Αύγουστος και στην ουσία όλος, όλος ο καλός καιρός το καλοκαίρι μας, το θέρος των καρπών, των γεννημάτων συνοψίζεται, ολοκληρώνεται και κορυφώνεται εδώ.

Δεκαπενταύγουστος: Αυτή η μέρα, που μοιάζει να είναι και λαμπρό στίγμα του χρονο-κόσμου μας!

Δεκαπενταύγουστος: Στην ουσία, όμως, δεν αποτελεί, χρονικό σημείο αλλά ένα ρήγμα και ένα άνοιγμα στον χρόνο. Μια άλλη διάσταση της ζωής, το ίδιο, όμως, πραγματική και επιτακτική!

Δεκαπενταύγουστος: Και αν θέλαμε να του δώσουμε ένα σχήμα θα λέγαμε πως αποτελεί την κόγχη στην αψίδα του χρόνου. Εκεί που κατά παράδοση οι εικονογράφοι γράφουν με τα πινέλα τους την Πλατυτέρα των Ουρανών!

Μπορείτε να διαβάσετε όλο το κείμενο εδώ:

 https://ologiomofeggari.blogspot.com/2020/08/blog-post_15.html?fbclid=IwAR2Y48r-whMOrPsbJEs0T95Kyhi_vtIHhI7r-cF3OMUIcJ64YzWbsK0SxsE