-Για την αγάπη του Χριστούλη! (Για τους μικρούς μας φίλους)

Ο Ραφαήλ κοιτάζει από το παράθυρο τη μαμά με το παιδάκι της που ζητούν βοήθεια από τους περαστικούς.

Ο ουρανός γέμισε κατάμαυρα σύννεφα, ξεσπά δυνατή μπόρα.

Δεν έχουν που να σταθούν! Η μανούλα του, τους φώναξε.

Έμειναν κάτω από το υπόστεγο και περίμεναν.

Η μαμά γέμισε μια τσάντα με τρόφιμα.

Ο μικρούλης έβαλε σ' ένα κουτί διάφορα παιχνίδια.

Τα πρόσφερε στο αγοράκι. Αυτό χοροπηδούσε από τη χαρά του.

- Μαμά κοίτα! Φώναξε καθώς της έδειξε ένα φορτηγάκι.

Μα περισσότερο χάρηκε ο Ραφαήλ... που έκανε ένα παιδάκι ευτυχισμένο.

-Για την αγάπη του Χριστούλη! Μόνο γι' αυτήν!

-”Για να έχουμε κι εμείς το έλεος του Θεού” και “¨να μαζεύουμε θησαυρούς στον ουρανό”.

- Ακόμη κι ένα ποτήρι κρύο νερό να δώσεις έχεις την ευλογία του Χριστούλη, του λέει η μανούλα του.

- Είναι μεγάλη ευλογία να δίνεις , να προσφέρεις. Να κάνεις τον συνάνθρωπό σου χαρούμενο, είπε η γιαγιά του.

- Να θυμάσαι, το ένα χέρι να δίνει και το άλλο να μην το ξέρει.

- Γιατί το λες αυτό γιαγιά;

- Γιατί δεν πρέπει να λέμε το καλό που κάνουμε πουθενά. Να το βλέπει μόνο ο Θεός και κανένας άλλος. Αυτά του είπε η καλή του η γιαγιούλα...

Μα και την Κυριακή στην εκκλησία λίγο πριν την θεία κοινωνία άκουσε τον θείο λόγο του παππούλη προσεχτικά.

Στο τέλος είπε “μακάριοι είναι εκείνοι που δίνουν και δεν παίρνουν”.

Όλα αυτά ο Ραφαήλ τα βάζει στην καρδούλα του...

Κι όταν στο σχολείο συγκέντρωναν πράγματα για τον “ Εσταυρωμένο”  χάρισε τα αυτοκινητάκια του...

- Ραφαήλ, όταν δίνεις, δίνεις στον Θεό κι αυτός στα επιστρέφει εκατονταπλάσια. Με τον τρόπο βέβαια, που είναι ωφέλιμο για τον καθένα μας, του είπε η μαμά του.

Σε λίγο, ήρθε ο παππούς και η γιαγιά.

- Ραφαήλ, του είπε η γιαγιά, έλα να δεις τι ωραία αυτοκινητάκια σου αγόρασε ο παππούς!

Ο Ραφαήλ κοιτάχτηκε με την μανούλα, έκαναν το σταυρό τους και δόξασαν τον Θεό...

…………………………………

Ο μικρούλης ανέβηκε πάνω στην σκηνή χαμογελαστός.

Είναι η τελευταία μέρα του σχολείου!

Λέει το ποίημα του.

Κοιτάζει από ψηλά όλους όσους βρίσκονται εκεί και καμαρώνει.

Να η μαμά, ο μπαμπάς, ο παππούς και η γιαγιά.

Πόσο θα ήθελε να ήταν και οι άλλοι οι παππούδες, οι γονείς του μπαμπά, αλλά είναι στο νησί.

Κι αφού τελείωσε το ποίημά του, όλα τα παιδιά έκαναν μια βαθιά υπόκλιση και φώναξαν δυνατά :

“Καλό καλοκαίρι”.

Αυτό εύχεται ολόψυχα σε όλους τους ανθρώπους να περάσουν ένα ειρηνικό, γεμάτο αγάπη και υγεία καλοκαίρι.

Πάντα κοντά στον Χριστούλη και στα δώρα Του!

Πάντα κοντά στον διπλανό μας, τον αδελφό μας!

Ο Ραφαήλ ύψωσε το βλέμμα του στον ουρανό και ευχαρίστησε τον Θεό του και Πατέρα του.

Τον δόξασε με όλη την καρδιά του και πάντα αυτό θα κάνει γιατί μόνο αυτό έχει σημασία.

Να Τον δοξάζει τώρα και πάντα...

Σ.Δ. ΔΑΣΚΆΛΑ

Λάβαμε τη φωτογραφία από την πηγή:  https://www.protothema.gr/zoi/article/654514/ereuna-i-ftoheia-auxanei-ton-kinduno-gia-psuhologika-sta-paidia/