Δίδαξόν με, Κύριε (14) -Ο οφθαλμός...

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
-Ματθ ΣΤ΄22-23

6,22 Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται·

 6,23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται.Εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον;

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 

Παναγιώτη Τρεμπέλα

22 Δὲν εἶναι δὲ μικρὰ συμφορὰ ἡ καρδία σας καὶ ὁ νοῦς σας νὰ κολλήσουν εἰς τὰ γήϊνα καὶ τὰ μάταια. Διὰ νὰ τὸ καταλάβετε, σᾶς φέρω μίαν εἰκόνα. Ὁ λύχνος, ποὺ δίδει φῶς εἰς τὸ σῶμα, εἶναι τὸ μάτι· ὅπως καὶ ὁ λύχνος, ποὺ φωτίζει τὴν ψυχήν, εἶναι ὁ νοῦς· ἐὰν λοιπὸν τὸ μάτι εἶναι ὑγιές, ὅλον τὸ σῶμα σου θὰ εἶναι γεμᾶτον φῶς, σὰν νὰ ἦτο ὁλόκληρον τὸ σῶμα σου μάτι· ἔτσι θὰ φωτίζεται καὶ ἡ ψυχή σου, ἐὰν ὁ νοῦς σου καὶ ἡ καρδία σου δὲν ἔχουν τυφλωθῆ ἀπὸ τὴν φιλαργυρίαν καὶ τὴν προσκόλλησιν εἰς τὰ μάταια. 

23 Ἐὰν ὅμως τὸ μάτι σου εἶναι βλαμμένον καὶ τυφλωμένον, ὅλον τὸ σῶμα σου θὰ εἶναι βυθισμένον εἰς τὸ σκότος. Ἐὰν λοιπὸν ἐκεῖνο, ποὺ σοῦ ἐδόθη διὰ νὰ μεταδίδῃ φῶς εἰς σέ, γίνῃ σκότος, εἰς πόσον σκότος θὰ βυθισθῇς; Κάτι ἀνάλογον θὰ συμβῇ, ἐὰν καὶ ὁ νοῦς σου σκοτισθῇ ἀπὸ τὴν προσκόλλησιν εἰς τὸν πλοῦτον. Εἰς πόσον σκότος ἠθικὸν θὰ βυθισθῇ τότε ἡ ψυχή σου!

https://agia-aikaterini-larissis.com/_files/200001245-5bfcd5bfcf/1-%CE%9A%CE%91%CE%A4%CE%91%20%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%98%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%9D%20%CE%95%CE%A5%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%9F%20%CE%9C%CE%95%20%CE%95%CE%A1%CE%9C%CE%97%CE%9D%CE%95%CE%99%CE%91%20%CE%9A%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%91%CE%A1%CE%91%20-%20%CE%A4%CE%A1%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%95%CE%9B%CE%91.pdf

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Ο οφθαλμός!!!

Ένα πολύτιμο όργανο για τον άνθρωπο...

Μας δόθηκε για να πορευτούμε με δοξολογία και ευγνωμοσύνη προς τον Πλάστη μας...

Μας δωρήθηκε για να διευκολυνθούμε στην πνευματική μας ζωή...

Μας χαρίστηκε για να το αξιοποιήσουμε και να φτάσουμε στο "καθ' ομοίωσιν"...

Κι όμως, δεν αξιοποιούμε τα μάτια μας, όπως θέλει ο Θεός...

Δεν θέλουμε να είναι καθαρά και αγνά, διότι μας αρέσει το... σκοτάδι, το βρώμικο, το ανήθικο,...

Το μάτι μας έγινε αχόρταγο και γευόμαστε την απληστία, την φιλαυτία, την φιλαργυρία, την ηδονή κ.α.

Ο πονηρός οφθαλμός μολύνει το νου και την καρδιά μας...

Μας φουντώνει τις κακές μας επιθυμίες και μας ρίχνει σε παγίδες...

ΟΛΑ ξεκινούν μ' ένα ερέθισμα και των οφθαλμών...

Ό,τι μας "γυαλίζει", το θέλουμε... το επιθυμούμε.... το κυνηγούμε....

Κολλάμε στα γήινα, τα τωρινά, τα υλικά, τα περίεργα και πονηρά...

Ακόμη και κάποιες "ευγενικές" κινήσεις και χειρονομίες μας... κρύβουν και κάτι άλλο....

Ευτυχώς, υπάρχουν και οι αγωνιστές χριστιανοί που προσέχουν τα μάτια τους, τους λογισμούς τους και τις επιθυμίες τους...

Αυτός ο εσωτερικός αγώνας θέλει θάρρος, επιμονή, υπομονή, προσοχή και προσευχή....

Ναι, είναι οδυνηρός ο αγώνας, αλλά έλκει τη χάρη του Θεού και εγκαθιστά στην ψυχή: χαρά και ειρήνη...

Ας αγαπήσουμε τα ουράνια δώρα του Θεού και ας προσπαθήσουμε... όσο μπορούμε...

Πρότυπά μας ας είναι η Παναγία Θεοτόκος και οι άγιοι....

Μην απελπιζόμαστε όταν πέφτουμε...

Ας σηκωθούμε και πάλι...

Μακρόθυμος ο Δεσπότης Χριστός...

Λειτουργεί ως Πατέρας, αδελφός και φίλος μας!!!

π. Υάκινθος