"Τελικά, όλα τα νικά η αγάπη! (Για να παιδάκια μας)

Ο μικρούλης κάθισε στο χαλάκι, πήρε το αγαπημένο του αυτοκινητάκι κι άρχισε να παίζει

.

Έβλεπε τη μαμά του που πηγαινοέρχονταν κάνοντας δουλειές και γλυκαινόταν η καρδούλα του όταν στη βιασύνη της του χάιδευε το κεφαλάκι και του έδινε κι ένα φιλάκι.

Εδώ και λίγους μήνες ο μπαμπάς του είναι σκεφτικός, μένει στο σπίτι πολλές ώρες και τα μάτια της μαμάς δεν είναι γελαστά όπως παλιά.

Ο μικρούλης όλα τα καταλαβαίνει. 

Ξέρει ότι και οι μεγάλοι έχουν προβλήματα και δεν θέλει να τους ενοχλεί με τις ερωτήσεις του. Σταμάτησε το παιχνίδι του καθώς ένα συννεφάκι ήρθε και κάθισε δίπλα του να του κάνει συντροφιά.

Όμως δεν έμεινε πολύ γιατί θυμήθηκε την καλή του γιαγιούλα να του λέει “όλα τα νικάει η αγάπη” και το προσωπάκι του έλαμψε.

Άκουσε απ΄έξω τα βήματα του μπαμπά του και ανασήκωσε το κεφαλάκι του. Η πόρτα άνοιξε και ο μπαμπάς του εμφανίστηκε με ένα μεγάλο χαμόγελο και κρατώντας πολλές σακούλες στα χέρια του.

Ο μικρούλης σηκώθηκε κι έτρεξε να τον αγκαλιάσει. Η μαμά έτρεξε να τον βοηθήσει. Είχε πολύ καιρό να τη δει τόσο χαρούμενη.

- “Δεν είμαστε μόνοι μας. Σ΄ευχαριστώ Θεέ μου που στέλνεις αγγέλους στη γη και μας βοηθάνε” είπε ο μπαμπάς.

- “Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου” είπε η μαμά και πήγαν όλοι στην κουζίνα να γεμίσουν τα άδεια ράφια και το ψυγείο.

Πόσο δίκιο είχε η γιαγιούλα του! Τελικά όλα τα νικά η αγάπη!

Και το βράδυ στο κρεβατάκι του ο μικρούλης ένωσε τα χεράκια του και παρακάλεσε τον καλό Χριστούλη όταν μεγαλώσει να γίνει κι αυτός ένας άγγελος της γης.

Σταυρούλα Δ. 

Δασκάλα