- Μόνο με την αγάπη... (Για τους μικρούς μας φίλους)

Ο μικρούλης κοιτάζει τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο.

Κρατάει μια σφυρίχτρα στο χεράκι του, είναι διαιτητής.

Πόσο του αρέσει να φουσκώνει τα μαγουλάκια του και να σφυρίζει!

Μόλις αρχίζουν οι καβγάδες, αρχίζει κι αυτός τα σφυρίγματα.
Θέλει όλοι να είναι αγαπημένοι και να παίζουν χωρίς τσακωμούς.

Αυτό τους είπε και η κυρία τους στο σχολείο: “Αγαπάτε Αλλήλους” !
Το έγραψε με μεγάλα γράμματα και το έβαλε κάτω από την εικόνα του Χριστούλη.
Να αγαπούν ο ένας τον άλλον. Από τότε, αυτές οι λέξεις μπήκαν μέσα στην καρδούλα του!
Είδε από μακριά τον παππού και τη γιαγιά και τα ματάκια του έλαμψαν.
Ο παππούς τον σήκωσε ψηλά κι ο μικρούλης τον αγκάλιασε σφιχτά.
Η μαμά έφτιαξε καφέ ενώ αυτός απολάμβανε τη σοκολάτα που του έφεραν.
Μιλούσαν για κάποιο γείτονά τους που βρισκόταν στη φυλακή.
Τον επισκέφτηκαν για να του δώσουν κουράγιο.
“Να έχει πίστη κι ελπίδα. Ο Χριστός είναι κοντά του” άκουσε τη γιαγιά να λέει.
- Μα κι εκεί μέσα βρίσκεται ο Χριστούλης; Στη φυλακή; αναρωτήθηκε ο μικρούλης.
Η γιαγιά τον άκουσε και του είπε:
- Ο Χριστούλης αγαπάει όλους τους ανθρώπους. Όλους.
Δεν ξεχωρίζει κανέναν και περιμένει να τον αγαπήσουν όλοι οι άνθρωποι και να πάνε κοντά του.
- Κι αυτό θα γίνει μόνο με την αγάπη; ρώτησε ο μικρούλης.
- Μόνο με την αγάπη ... είπε η γιαγιά.
Ο μικρούλης έκλεισε τα ματάκια του ευχαριστημένος μ' αυτά που άκουσε.
Ναι, τώρα ξέρει γιατί πρέπει να “αγαπάμε αλλήλους” !
Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να πάμε κοντά στο Χριστούλη!