"ΗΜΟΥΝ ΞΕΝΟΣ ΚΑΙ Μ' ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΤΕ " (Ο Κύριος)

Το πρωί της Τρίτης, 22 Οκτωβρίου 2019, Ο Σύλλογος Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου, ο “ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ”, αποφάσισε και πραγματοποίησε επίσκεψη στους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στο Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων Βόλου, στις κτιριακές εγκαταστάσεις του πρώην Μόζα, μιας ομάδας εθελοντών του Συλλόγου, με επικεφαλής τον Πρόεδρό του, πατέρα Θεόδωρο Μπατάκα και τον αντιπρόεδρό του, κ. Λάμπρο Γιωτόπουλο. Η επίσκεψη περιελάμβανε τη μεταφορά και προσφορά χειμωνιάτικων ενδυμάτων.

            Λίγες ημέρες πριν την επίσκεψη, οι εθελοντές του Συλλόγου συσκεύασαν σε μεγάλα χαρτοκιβώτια χειμωνιάτικα ενδύματα, εντελώς απαραίτητα για την αντιμετώπιση των αναγκών των συνανθρώπων μας αυτών, στις επερχόμενες κλιματολογικές αλλαγές.

            Μετά την άφιξή μας στο συγκεκριμένο χώρο και τη θερμή μας υποδοχή από τους αποσπασμένους εκεί υπαλλήλους των Υπουργείων και τους παρευρισκόμενους στρατιωτικούς, οι οποίοι βοήθησαν  αρκετά το έργο του “Ε”, οι κυρίες εθελόντριες του Συλλόγου ασχολήθηκαν με την τακτοποίηση των ενδυμάτων. Σε ένα ειδικά διαμορφωμένο υπόστεγο, το οποίο οι εργαζόμενοι της δομής υπάλληλοι είχαν φροντίσει  για τον εξοπλισμό του με τραπέζια και καρέκλες, οι εθελοντές τακτοποίησαν όλα τα προσφερόμενα ενδύματα κατά φύλο, (ανδρικά και γυναικεία) και κατά ηλικία και είδος ρούχου, τα παιδικά, καθώς και τα 60 παπλώματα, αριθμός ικανός για να καλύψει τις χειμωνιάτικες ανάγκες των προσφύγων. Ήταν πολύ όμορφη η εικόνα του χώρου αυτού μετά την τακτοποίηση του, ο οποίος από ένα άδειο παράπηγμα μεταμορφώθηκε σε πραγματικό και πλήρες κατάστημα ενδυμάτων.

            Αμέσως μετά και με τη βοήθεια των υπαλλήλων της δομής, ξεκίνησε η προσέλευση των  συνανθρώπων μας, αρχής γενομένης από τις γυναίκες και τα παιδιά. Πρώτα εξυπηρετήθηκαν οι μητέρες με τα μικρά τους παιδιά, οι έγκυες, οι κοπέλες και στη συνέχεια οι άνδρες. Υπήρχε αφθονία ρούχων, κυρίως παιδικά και γυναικεία, όλα σε πολύ καλή ή άριστη κατάσταση, χωρίς περιορισμό στον αριθμό των τεμαχίων.  

            Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κανείς την εικόνα, όπως διαμορφώθηκε μετά την προσέλευση του κόσμου. Ένα πραγματικό πανηγύρι. Μητέρες με μωρά στην αγκαλιά και στα καροτσάκια, παιδάκια μεγαλύτερα να παίζουν με ό,τι αντικείμενο τα εντυπωσίαζε περισσότερο στην αυλή του κτιρίου, άνθρωποι διαφορετικών χρωμάτων, προελεύσεων και εθνικοτήτων, με διαφορετική γλώσσα και πολιτισμό, όμως να συμβιώνουν και να συνεννοούνται μεταξύ τους, αναπτύσσοντας φιλικές σχέσεις. Και ανάμεσά τους για την πληροφόρησή τους και τις οδηγίες της σωστής λειτουργίας  τους, οι ευγενέστατοι και πρόθυμοι διερμηνείς και υπάλληλοι.

            Η παραμονή μας στο χώρο αυτό, διάρκειας περίπου τριών ωρών, αποτέλεσε για μας μια ξεχωριστή εμπειρία, μας γέμισε συναισθήματα και μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι και οι άνθρωποι αυτοί, παρόλες τις διαφορές μας σε θρησκευτικό και πολιτιστικό επίπεδο, έχουν τις ίδιες ανάγκες με μας, κάνουν τα ίδια όνειρα για τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους, κάτι που αυξάνει περισσότερο τη δική μας ευθύνη, των βολεμένων, να αγωνιστούμε για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους. Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό, να δοξάζουμε το Θεό για όσα μας χαρίζει και τα οποία συχνά δεν εκτιμούμε.         

Κερασία Παπαγεωργίου-Γκαβανούδη, εθελόντρια του "Ε"