Ὄχι φυλαχτὰ στὰ παιδιὰ ἀλλὰ τὸ Σταυρό !

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Μετὰ τὸ γάμο, ἂν γεννηθῆ παιδί, θὰ δοῦμε καὶ ἐδῶ τὴν ἴδια μωρία καὶ πολλὰ σύμβολα ποὺ εἶναι γεμάτα ἀπὸ γελιότητες. Καὶ πράγματι, ὅταν πρόκειται νὰ δώσουν ὄνομα στὸ παιδί, δὲν τὸ ὀνομάζουν μὲ τὸ ὄνομα τῶν ἁγίων, ὅπως συνήθιζαν πρῶτα οἱ παλιοί, ἀλλά, ἀφοῦ ἀνάψουν λύχνους καὶ τοὺς δώσουν ὀνόματα, δίνουν στὸ παιδὶ τὸ ὄνομα τοῦ λύχνου ἐκείνου ποὺ διήρκησε περισσότερο νομίζοντας ὅτι αὐτὸ θὰ ζήση πολὺ χρόνο. Κατόπιν, ἂν συμβῆ νὰ πεθάνη αὐτὸ σὲ μικρὴ ἡλικία, καὶ πολλὲς φορὲς συμβαίνει, πολὺ θὰ γελάση ὁ διάβολος, διότι τοὺς...ἐξαπάτησε σὰν ἀνόητα παιδιά. 

Τί νὰ πῆ κανεὶς γιὰ τὰ φυλαχτὰ καὶ τὰ κουδούνια, ποὺ κρεμοῦν ἀπὸ τὸ χέρι καὶ τὴν κόκκινη κλωστὴ καὶ τὰ ἄλλα ποῦ εἶναι γεμάτα μὲ πολλὴ ἀνοησία, ἐνῶ δὲν πρέπει νὰ τοποθετοῦν τίποτε ἄλλο γύρω ἀπὸ τὸ παιδί, παρὰ μόνο τὸν σταυρὸ γιὰ νὰ τὸ προστατεύη τὸ παιδί; Τώρα, ὅμως, περιφρονεῖται αὐτὸς ποὺ πέτυχε τὴν ἐπιστροφὴ ὁλόκληρής της οἰκουμένης καὶ κατάφερε ἀποφασιστικὸ πλῆγμα κατὰ τοῦ διαβόλου καὶ κατάστρεψε ὅλη τὴ δύναμί του, ἐνῶ ἐμπιστεύονται τὴν ἀσφάλεια τοῦ παιδιοῦ σὲ κλωστὲς καὶ νήματα καὶ σὲ ἄλλα παρόμοια φυλακτά. Νὰ πῶ τί μπορεῖ νὰ βρεθῆ ἄλλο πιὸ γελοῖο ἀπὸ αὐτό; 

Οἱ γυναῖκες κατόπιν, παραμάνες καὶ ὑπηρέτριες, παίρνουν βοῦρκο ἀπὸ τὸ λουτρὸ καὶ μὲ τὸ δάκτυλό τους χρίουν καὶ κάνουν σημάδι στὸ μέτωπο τοῦ παιδιοῦ. Καὶ ἂν κάποιος ρωτήση τί χρειάζεται ὁ βοῦρκος καὶ ὁ πηλός, θὰ τοῦ ἀπαντήσουν ὅτι ἀπομακρύνει τὸ πονηρὸ μάτι, τὴ βασκανία καὶ τὸ φθόνο. Πῶ! πῶ! ἡ δύναμις τοῦ βούρκου καὶ ἡ δύναμις τοῦ πηλοῦ, πόση μεγάλη ἰσχὺ ἔχουν! ἀπομακρύνει ὁλόκληρη τὴν παράταξι τοῦ διαβόλου! 

Πές μου, δὲ θὰ ντραπῆτε, δὲ θὰ καταλάβετε ποτὲ τέλος πάντων τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου, πῶς ἀπὸ τὴν πρώτη ἡλικία σιγὰ – σιγὰ ὁ διάβολος εἰσάγει τὶς πονηριές του; Καὶ ἂν ὁ βοῦρκος πετυχαίνη αὐτό, γιατί δὲν τὸ κάνεις καὶ στὸ μέτωπό σου, ἀφοῦ μάλιστα εἶσαι ἄνδρας καὶ ἔχεις συνηθίσει καὶ σὲ φθονοῦν περισσότεροι ἀπὸ ὅσο τὸ παιδί; γιατί δὲν καλύπτεις μὲ βοῦρκο ὅλο τὸ σῶμα σου; Διότι, ἐὰν ἔχη τόση δύναμι ὁ βοῦρκος στὸ μέτωπο, γιατί δὲν χρίεις μὲ βοῦρκο ὁλόκληρο τὸ σῶμα σου; Αὐτὰ εἶναι γέλιο καὶ σατανικὴ κωμωδία, ποὺ ὄχι μόνο ἀξίζει χλευασμό, ἀλλὰ καὶ ὁδηγεῖ στὴν κόλασι αὐτοὺς ποὺ ἀπατῶνται. 

Καὶ τὸ νὰ τὰ κάνουν αὐτὰ οἱ εἰδωλολάτρες δὲν εἶναι καθόλου παράξενο? τὸ νὰ κάνουν ὅμως αὐτὴ τὴν ἀσχήμια ἐκεῖνοι ποὺ προσκυνοῦν τὸ σταυρὸ καὶ κοινωνοῦν τὰ ἀπόρρητα μυστήρια καὶ φιλοσοφοῦν γιὰ τόσο ὑψηλὰ θέματα, αὐτὸ εἶναι ἄξιο γιὰ πολλοὺς θρήνους. 

Ὁ Θεὸς σὲ τίμησε μὲ μύρο πνευματικὸ καὶ σὺ μολύνεις τὸ παιδὶ μὲ βόρβορο; ὁ Θεὸς σὲ τίμησε καὶ σὺ ἀτιμάζεις τὸν ἑαυτό σου; καὶ ἐνῶ ἔπρεπε νὰ σχηματίζης στὸ μέτωπο τὸ σταυρό, ποὺ χαρίζει ἀκατανίκητη ἀσφάλεια, ἐσὺ τὰ ἐγκατέλειψες αὐτὰ καὶ καταντᾶς στὴ σατανικὴ ἀνοησία; Ἐὰν ὅμως μερικοὶ τὰ νομίζουν αὐτὰ σὰν ἀσήμαντα, ἂς μάθουν ὅτι εἶναι αἴτια μεγάλων κακῶν καὶ ὅτι οὔτε ὁ Παῦλος ἔκρινε σκόπιμο νὰ ἀδιαφορῆ γιὰ τὰ μικρά. 

Πές μου, λοιπόν, πῶς τὸ ὁδηγεῖς στὰ χέρια τοῦ ἱερέως; πῶς ἔχεις τὴν ἀξίωσι νὰ σφραγισθῆ μὲ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ στὸ μέτωπο, ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ ἱερέως, ὅπου προηγουμένως ἐπέχρισες τὸ βόρβορο; 

Μή, μὴ κάμνετε αὐτὰ ἀδελφοί, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν πρώτη ἡλικία νὰ περιφρουρῆτε τὰ παιδιὰ μὲ ὄπλα πνευματικὰ καὶ νὰ τὰ ἐκπαιδεύετε νὰ κάμνουν μὲ τὸ χέρι τους στὸ μέτωπο τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ? καὶ πρὶν μπορέσουν νὰ κάνουν αὐτὸ μὲ τὸ χέρι τους, νὰ κάμνετε σεῖς οἱ ἴδιοι σ’ αὐτὰ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ. 

ΠΗΓΗ: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2018/05/blog-post_51.html