"ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ": ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΑΝΘΡΩΠΙΑ!!!

Ένα βράδυ, μετά από την συμμετοχή μας σε ενδιαφέρουσα εκδήλωση του Ε.Κ.Κ.Ν. Βόλου (φυλακές ανηλίκων αλλοδαπών), βρέθηκα στην αφετηρία των αστικών λεωφορείων της πόλεώς μας. Οι οδηγοί είδαν έναν ιερέα να περιμένει στη στάση του λεωφορείου και άρχισαν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του.

- Πως βλέπεις τα πράγματα στην πατρίδα μας, πάτερ;

- Υπάρχει ελπίδα να ανασάνουμε από την μεγάλη ανεργία και την ανέχεια που μαστίζει τους πατριώτες μας;

- Τι κάνει η Εκκλησία για να βοηθήσει τους ανθρώπους που στερούνται και τα πιο απλά πράγματα; 

- Πως τα βγάζετε πέρα με τους απόρους που κατακλύζουν τα γραφεία σας; 

Αυτά και πολλά άλλα μ' ρωτούσαν με ενδιαφέρον και περίμεναν απαντήσεις. Προσπάθησα να τους ενημερώσω για όλα αυτά κι εκείνοι άρχισαν να μου λένε για ακραία περιστατικά που βιώνουν καθημερινά. 

Ένας εξ' αυτών μ' ενημέρωσε για την υπόθεση ενός αστέγου που βρήκε καταφύγιο σε μια γωνιά  ενός σιδηρουργείου. Τον φιλοξένησε ο ιδιοκτήτης του εργαστηρίου, του έδωσε ένα ράντζο, λίγα ρούχα, καθημερινό φαγητό και λίγα χρήματα για να αγοράζει τα τσιγάρα του. Ταυτόχρονα, παραμένει στο εργαστήριο όλες τις ώρες - ως "φρουρός" - και έρχεται σε επικοινωνία με τους πελάτες για να μην πέσει σε μελαγχολία και απόγνωση. Είναι ευχαριστημένος με τα λίγα που έχει και δοξάζει το Θεό που δεν είναι στο δρόμο ολομόναχος. 

Εκπρόσωπος του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" επισκέφθηκε τον αναξιοπαθούντα και είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του. Πριν λίγα χρόνια είχε μια αξιοζήλευτη εργασία και μια τιμητική θέση. Κάποια γεγονότα της ζωής τον έφεραν στη σημερινή κατάσταση. Ουσιαστικά εγκατέλειψε τον εαυτό του και δεν έχει κουράγιο "για τίποτα". Αρκείται στα λίγα που του προσφέρουν κάποιοι άνθρωποι. 

Ο "Ε" του προσέφερε ένα οικονομικό βοήθημα και τον κάλεσε να επισκεφθεί το Κέντρο Διαχείρισης Ανθρωπιστικής Βοήθειας (Θουκυδίδου10) για να ντυθεί αξιοπρεπώς και να παραλάβει όλα τα αναγκαία είδη για την διαβίωσή του. 

Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί. Ζουν μέσα στη φτώχεια και τη μοναξιά και δεν απελπίζονται, διότι υπάρχει ακόμη ανθρωπιά και έμπρακτη αγάπη. 

π. Υάκινθος