ΜΑΘΕ ΝΑ ΣΙΩΠΑΣ.

Θα το ξαναπώ για άλλη μια φορά. Μάθε να σιωπάς. Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου. Δουλεύεις για τον Αόρατο. Ας είναι και το έργο σου αόρατο. Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι.

Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση. Καρποί που τους πέτυχε κανείς με πολύ κόπο μπορεί να γίνουν μονάχα μια μπουκιά στο διάβολο. Γιαυτό οι πατέρες δίνουν τη συμβουλή: Να ενεργείς με διάκριση. Από δυο κακά διάλεγε το μικρότερο. Βρίσκεσαι κάπου και σε προσφέρουν κάτι. Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι αν τίθεται ζήτημα εκλογής. Αν όμως κάποιος ή κάποιοι βλέπουν τι θα κάνεις τότε προτίμησε να ακολουθήσεις τη μέση οδό, που θα προκαλούσε την πιο μικρή αίσθηση στους άλλους. Προσπάθησε δηλαδή, με κάθε τρόπο να μένεις αφανής και να περνάς όσο πιο πολύ μπορείς απαρατήρητος. Να το έχεις αυτό σαν έναν κανόνα πάντοτε. Μη μιλάς για τον εαυτό σου, πώς κοιμήθηκες, τι ονειρεύτηκες, τι σου συνέβηκε. Μη λες τη γνώμη σου ευκαίρως - ακαίρως και μάλιστα χωρίς να ερωτηθείς. Μην κάνεις λόγο για τις ανάγκες σου και τις υποθέσεις σου. Όταν διαρκώς για αυτά μιλάς τρέφεις απλούστατα το ναρκισσισμό σου με την αυτοαπασχόλησή σου.

  Μη ζητάς να αλλάζεις διαρκώς δουλειά, τόπο κατοικίας και τα παρόμοια. Να έχεις πάντα υπόψη σου πως δεν υπάρχει κανένας τόπος, καμιά κοινωνική θέση, καμιά εξωτερική κατάσταση που να μην εξυπηρετεί τον αγώνα που διάλεξες. Εξαιρούνται μονάχα οι δουλειές που εξυπηρετούν τα πάθη και τις κακίες μας. Μη ζητάς γι αυτό ψηλότερες θέσεις και μεγαλύτερους τίτλους με τη σκέψη πως έτσι θα επιτύχεις πιο καλά στον αγώνα σου.Όσο πιο ταπεινή είναι η θέση που έχεις, τόσο πιο ελεύθερος είσαι.  Μη βιάζεσαι να επιδείξεις τις γνώσεις σου και τις ικανότητές σου. Μην αντιλές με πείσμα και μην ανακατεύεσαι σε φιλονικείες και μαλώματα. Αναγνώριζε το δίκιο των άλλων. Με τον τρόπο αυτό θα μάθεις τη δύσκολη τέχνη της υποταγής και της ανοχής και μαζί με αυτή και την ταπεινοφροσύνη. Δέξου τις παρατηρήσεις που σου κάνουν χωρίς μουρμούρα. Να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη, όταν σε υποδέχονται με σκαιότητα, χωρίς εκτίμηση ή και χωρίς να σου δώσουν προσοχή. Αλλά μη δημιουργείς ο ίδιος ταπεινωτικές καταστάσεις. Παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας τόσο άφθονα όσα έχεις ανάγκη! Παρατηρούμε εκείνον που διαρκώς υποκλίνεται και επιδεικτικά εξυπηρετεί τους άλλους και ίσως να πούμε πόσο ταπεινός είναι! Αλλά  ο πραγματικός ταπεινός διαφεύγει την προσοχή του περιβάλλοντός του, ο κόσμος δεν τον παρατηρεί (Α Ιωάν γ 1). Για τον κόσμο συνήθως είναι ένα μηδενικό. 

  Όταν ο Πέτρος και ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης «αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν» τον Κύριο (Ματθ. δ 18-22), τι να είπαν οι συνάδελφοί τους που έμειναν στην ακτή; Γι αυτούς τα δύο ζεύγη των αδερφών εξαφανίστηκαν, χάθηκαν. Μην είσαι αναποφάσιστος. Μη φοβάσαι να εξαφανιστείς όπως οι άγιοι απόστολοι, και να απομακρυνθείς από την αμαρτωλή και διεστραμμένη γενιά που μας περιτριγυρίζει. Τι θέλεις να κερδίσεις; Τον κόσμο ή την ψυχή σου; (Μαρκ. η 35-3). «Ουαί υμίν όταν καλώς υμάς είπωσι πάντες οι άνθρωποι». (Λουκ. στ 26).

("Ο δρόμος των ασκητών", Τίτο Κολλιάντερ)
http://synaxari-synaxari.blogspot.gr/