Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΉ.

Ένα πρωϊνό του Ιουνίου, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. και ένας συνεργάτης του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" πραγματοποίησαν ένα ιεραποστολικό ταξείδι σε μια μεγαλούπολη της πατρίδος μας για να επισκεφθούν την πολυπληθή φυλακή της, όπου κρατούνται 750 περίπου άνδρες όλων των ηλικιών. 

Αυτές οι αποστολές των ανθρώπων του Συλλόγου, έχουν πάντοτε διπλό σκοπό: 1ον. Να ενισχύσουν υλικά, οικονομικά, ηθικά και πνευματικά τις προσπάθειες των Κοινωνικών Υπηρεσιών των χώρων κράτησης - υπέρ των εκατοντάδων απόρων κρατουμένων - και 2ον. να συναντήσουν κάποιον κρατούμενο αδελφό που κατάγεται από την περιοχή του Βόλου και γενικότερα της Μαγνησίας. Συνήθως, ο Πρόεδρος του "Ε" συνεννοείται με τις αρμόδιες υπηρεσίες των φυλακών, δηλώνει την επιθυμία του Συλλόγου να επισκεφθεί το Κατάστημα Κράτησης, λαμβάνει τη σχετική άδεια και στη συνέχεια μεταφέρει και παραδίδει στη φυλακή τα δώρα του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ". Η Διεύθυνση της φυλακής έχει την ευαισθησία και επιτρέπει στον ιερέα της ομάδος να δει ιδιαιτέρως τον κρατούμενο συμπολίτη μας και μάλιστα σε χώρο που παραχωρεί η Κοινωνική Υπηρεσία. 

Στην κεντρική σιδερένια είσοδο της φυλακής ήταν συνωστισμένοι δεκάδες συγγενείς των φυλακισμένων (γονείς, αδέλφια, σύζυγοι και παιδιά) που περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους για να εισέλθουν - μετά από εξονυχιστική έρευνα - στην αίθουσα επισκέψεων. Στα πρόσωπα όλων ήταν ζωγραφισμένη η μελαγχολία και ο πόνος. Μόνο οι φωνές, τα γέλια και το παιχνίδι των παιδιών έσπαζαν την παγερή ατμόσφαιρα. Ο καθένας ήταν απορροφημένος στις σκέψεις του και περίμενε τη στιγμή που θα έβλεπε τον έγκλειστο συγγενή του για να του μιλήσει έστω και μέσω ενός άψυχου τηλεφώνου. Θα ήθελε να αγκαλιάσει η μάνα το παιδί της, η σύζυγος το σύζυγο, το παιδί τον πατέρα, αλλά κι αυτή ακόμη η θερμή ανθρώπινη επαφή απαγορεύεται σ' αυτούς τους χώρους, λόγω της πονηρίας κάποιων οικείων που επιχείρησαν να περάσουν στη φυλακή διάφορα απαγορευμένα είδη.   

Οι άνθρωποι του "Ε", οδηγήθηκαν στο κεντρικό κτήριο της φυλακής, όπου πραγματοποιήθηκε ο σωματικός έλεγχος - που γίνεται με ειδικά μηχανήματα -  παρέδωσαν τις ταυτότητές τους και στη συνέχεια οδηγήθηκαν στο γραφείο της μοναδικής κοινωνικής λειτουργού που έχει να εξυπηρετήσει 750 κρατούμενους!!! Η υποδοχή ήταν θερμή και η ενδιαφέρουσα συζήτηση που ακολούθησε φανέρωσε τα ποικίλα προβλήματα του καταστήματος κράτησης. Ο Σύλλογος και ο Σταθμός Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος "ΔΙΑΚΟΝΙΑ" - που λειτουργεί ως παράρτημα του "Ε" - ενίσχυσαν πολλές φορές και αυτή τη φυλακή με πολλά είδη ένδυσης, υπόδησης, καθαριότητος κ.α. 

Το αποκορύφωμα της αποστολής των συνεργατών του Συλλόγου ήταν η συνάντησή τους με τον έγκλειστο συμπολίτη μας. Δεν τον γνώριζαν προσωπικά και ασφαλώς δεν είχαν συναντηθεί ποτέ μαζί του. Απλά, ο "Εσταυρωμένος" είχε ενημερωθεί από τα ΜΜΕ για το γεγονός που οδήγησε τον κρατούμενο εκείνο στη φυλακή και έτρεξε κοντά του για να μεταφέρει το μήνυμα της έμπρακτης αγάπης και της μετάνοιας σ' έναν απελπισμένο άνθρωπο που έπεσε στην παγίδα που του έστησε ο διάβολος. Έμεινε έκπληκτος όταν είδε τον ιερέα να σηκώνεται από το κάθισμά του και να τον αγκαλιάζει με αγάπη και τρυφερότητα. Έπεσε στην αγκαλιά του και έκλαιγε σαν μικρό παιδί που νοιώθει απροστάτευτο.....

Στη συνέχεια, τελέστηκε το μυστήριο της μετανοίας και εξομολογήσεως σ' έναν ιδιαίτερο χώρο που παραχωρήθηκε από τη διεύθυνση της φυλακής. Εκεί ο κρατούμενος αδελφός, εξομολογήθηκε με συντριβή καρδίας τα αμαρτήματά του και άκουσε με προσοχή τον παρηγορητικό λόγο της Εκκλησίας... Τα δάκρυα της μετάνοιας καθάρισαν την ψυχή του και η ευχή της Εκκλησίας τον ανόρθωσε για να συνεχίσει με υπομονή και πίστη τη σταυρική του πορεία. Εκεί στον μεγάλο διάδρομο της φυλακής, αποχαιρέτησε με ευγνωμοσύνη τον ιερέα και επέστρεψε στα ίδια.... 

Ο Χριστός, που γνωρίζει πολύ καλά την αξία της επίσκεψης στον χώρο του εγκλεισμού, θα μας πει κατά την Β΄ Παρουσία Του: "ΗΜΟΥΝ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ Μ' ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΤΕ" ή "ΗΜΟΥΝ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΔΕΝ Μ' ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΤΕ". Δεν θα μας κρίνει αν αποφυλακίσαμε κάποιον φυλακισμένο, αλλά αν το επισκεφθήκαμε για να τον ενισχύσουμε ηθικά, πνευματικά και ψυχολογικά. Εκείνος μας δίδαξε πως στο πρόσωπο ΚΑΘΕ κρατουμένου να βλέπουμε το δικό Του Πρόσωπο. Αυτή είναι η αλήθεια και ο "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" με τα προγράμματά του και τις διακονίες του βοηθά όλους τους συμπολίτες μας να επισκεφθούν τον φυλακισμένο με τα δώρα της αγάπης τους...

Αυτή η επίσκεψη ήταν πραγματικά ΕΝΑ θείο δώρο και για τους ανθρώπους του Συλλόγου που μεταφέρουν το μήνυμα της Εκκλησίας πως "ΚΑΙ Ο ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΑΣ". 

π. Υάκινθος