"Πατούσαν στη στεριά όλοι και σήκωναν τα χέρια στον ουρανό..."

Τη δική της, μοναδική όπως την χαρακτηρίζει εμπειρία, έζησε χθες το πρωί, η κυρία Έλπα, στην παραλία Κάγια στην περιοχή της Σκάλας Σκαμιάς στη Λέσβο. Η συγκεκριμένη παραλία είναι μια από αυτές που καθημερινά αποβιβάζονται εκατοντάδες πρόσφυγες, προερχόμενοι από τα απέναντι τουρκικά παράλια.

Περισσότεροι από 80 πρόσφυγες έφτασαν την ώρα που βρισκόταν εκείνη στην παραλία και στη σελίδα που διατηρεί σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης περιγράφει πως τους βοήθησε να βγουν, κυρίως τις μάνες με τα μικρά παιδιά, ενώ παράλληλα μέσα από τον φωτογραφικό της φακό αποτύπωσε εικόνες που πλέον έχουν γίνει καθημερινότητα στα νησιά μας.

Είχα την τύχη σήμερα να ζήσω μοναδική εμπειρία, εκεί στην Κάγια της Σκάλας Σκαμνιάς,. Μόνη εγώ κι ένας καμεραμάν ξένου καναλιού παραπέρα, α κι ένα “κοράκι” μην το ξεχάσω αυτό (εννοώντας τους επιτήδειους που παίρνουν τις μηχανές των φουσκωτών), είδαμε να καταφτάνουν δύο φουσκωτά με καμιά 80αρια ανθρώπους, μαζί και μωρά” έγραψε η κυρία Έλπα.

 

“Βοήθησα μάνες να κατεβάσουμε μωρά από τις βάρκες, μωρά που για ώρα με κοιτούσαν σαν εξωγήινη, χαμογελώντας ντροπαλά. Πατούσαν στη στεριά όλοι και σήκωναν τα χέρια στον ουρανό, να ευχαριστήσουν κάποιον εκεί πάνω, χαμογελούσαν σε μένα και μεταξύ τους αλαφρωμένοι, έπεφταν στη θάλασσα πάνω στον ενθουσιασμός τους, κάποιοι απ” αυτούς” περιγράφει, η κυρία Έλπα.

Βοήθησε παιδιά να βγάλουν τα σωσίβια τους, ένα απ” αυτά αντέδρασε διαφορετικά, όπως γράφει η κυρία Έλπα. “Προσπάθησα να του βγάλω το σωσίβιο. Μου έδειχνε πως ήθελε να το ξανακουμπώσω. Ίσως ένοιωθε πιο ασφαλής φορώντας το”.
Επιστρέφοντας στη Μυτιλήνη φρόντισε να μεταφέρει με το αυτοκίνητό της μαι οικογένεια προσφύγων. “Η 3χρονη Ράχατ με τον αδελφό της τον 4χρονο Μετζίτ, την πανέμορφη μαμά τους και τον πολύ ευγενικό μπαμπά τους, μια οικογένεια από την βομβαρδισμένη Χομς της Συρίας μου έκαναν συντροφιά στη διαδρομή από τις ανηφόρες της Σκάλας Σκαμνιάς ως τον καταυλισμό του Καρά Τεπέ, 50 χιλιόμετρα δρόμο. Με φίλησαν σταυρωτά όλοι και ευχηθήκαμε μεταξύ μας Καλή Τύχη” γράφει στη σελίδα της στο facebook η κ. Έλπα Σπαθάρη.

Λίγες ώρες αργότερα με χαρά κοινοποιεί στους διαδικτυακούς της φίλους τα όλα όσα έζησε. “Κάποιες εμπειρίες στη ζωή μας, μας γυρνάν τα μέσα έξω και μας κάνουν ολοκαίνουργιους ανθρώπους. Σαν νεογέννητους”.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι των νησιών μας. Η διάθεση, το χαμόγελο και η φιλοξενία, για τους χιλιάδες ταλαιπωρημένους ανθρώπους που φτάνουν καθημερινά στη Λέσβο, διακρίνουν το σύνολο των νησιωτών. Το αίσθημα της προσφοράς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από άναρθρες φωνές και ρατσιστικές αντιλήψεις, ειδικά στους νησιώτες που γνωρίζουν από προσφυγιά.

Σύνταξη: Αναστασία Σπυριδάκη