"Παπά, δος μου λίγο από το κρασάκι...."

       

Σήμερα το πρωί - ημέρα Κυριακή - κατά την ώρα που τελείτο η Ακολουθία του όρθρου, έρχεται στον Ναό μια κυρία (άνω των 70 ετών). Ζητά με επιμονή να συναντήσει τον ιερέα που τελούσε εκείνη την ώρα την Ακολουθία της Προσκομιδής και μνημόνευε δεκάδες ονόματα (ζώντων και κεκοιμημένων).

- "Παπά, θέλω να με κοινωνήσεις, διότι πρέπει να φύγω", λέγει η κυρία με παρακλητικό ύφος.

- "Μα, κυρία μου", απαντά ο ιερέας με ευγενικό τρόπο, "αυτή την ώρα δεν μπορείτε να κοινωνήσετε. Η θεία λειτουργία δεν έχει ακόμη αρχίσει. Να εκκλησιαστείτε και όταν ακούσετε το  "Μετά φόβου..." να έλθετε στην Ωραία Πύλη για να μεταλάβετε".

- "Δεν μπορώ να μείνω γιατί έχω ανάπηρο σύζυγο και είμαι μόνη στο σπίτι", επιμένει η κυρία.

- "Σας καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορεί να γίνει αυτό ζητάτε", τονίζει ο ιερέας.

- "Άντε, πάτερ μου, να μου δώσεις λίγο... κρασάκι τούτη την ώρα και να τελειώνουμε...."

Τελικά, παρέμεινε μέχρι το τέλος της Θ. Λειτουργίας για να κοινωνήσει.

***

Τελικά, αυτό είναι άγνοια ή απιστία;

Πως να δικαιολογηθεί η άγνοιάς της σ' ένα τόσο σοβαρό θέμα;

Δεν γνώριζε πως η θεία κοινωνία προσφέρεται κατά τη Θ. Λειτουργία;

Μάλλον, βιαζότανε η αδελφή αυτή και ήθελε να τελειώσει μια ώρα νωρίτερα;

Αν υπάρχει τόση παχυλή άγνοια μεταξύ των μεγαλυτέρων σε ηλικία χριστιανών,

τότε τι να πούμε για να νέα παιδιά που ζουν χωρίς πνευματικές γνώσεις και βιώματα;

***

Αυτή η ... βιασύνη και η άγνοια είναι το χαρακτηριστικό πολλών σύγχρονων ανθρώπων,

όπως και οι διάφορες δικαιολογίες που καταθέτουν για να λάβουν αυτό που ζητούν.

Κάποιος, σε άλλη χρονική περίοδο, ζήτησε από τον ίδιο τον Ιερέα να του βάλει μέσα σ' ένα μπουκαλάκι θεία κοινωνία επειδή βιαζότανε να φύγει σε ταξίδι!

***

Στο Άγιο Ποτήριο ευρίσκεται ο Ίδιος ο Χριστός.

Δεν κοινωνούμε κρασάκι και ψωμάκι, ούτε τα σύμβολα του Σώματος και Αίματος του Χριστού.

Όταν κοινωνούμε να έχουν υπόψη μας πως μεταλαμβάνουμε του αναστημένου ΣΩΜΑΤΟΣ και του ΑΙΜΑΤΟΣ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού!

π. Υάκινθος