ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ ΦΥΛΑΚΗ 650 ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

Η επίσκεψη σε μια φυλακή είναι ένα χαρούμενο γεγονός για τον έγκλειστο συνάνθρωπό μας. Του προσφέρει δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσει τον αγώνα του στον απαράκλητο χώρο που «φιλοξενείτε». Δεν έχει σημασία τόσο αν θα του προσφέρεις κάτι, όσο σημασία έχει να του κρατήσεις το χέρι και να του πεις πως τον σκέπτεσαι και τον αγαπάς. Συνήθως, η συγκίνηση είναι μεγάλη και τα δάκρυα δύσκολα μπορεί να τα συγκρατήσει. Αν μπορούσε να αφεθεί στα αισθήματα που τον κατακλύζουν θα έκλαιγε σαν μικρό παιδί για αρκετή ώρα.

Πραγματοποιήσαμε σήμερα μια έκτακτη επίσκεψη σ’ έναν μεγάλο χώρο κράτησης της Θεσσαλίας, όπου στοιβάζονται μέσα στα κελιά και τους θαλάμους 650 περίπου συνάνθρωποί μας.  Σκοπός μας ήταν να επισκεφθούμε δύο νέους ανθρώπους που κατάγονται από την πόλη του Βόλου. Είχαμε ετοιμάσει ένα δέμα για τους απόρους εγκλείστους της φυλακής και το παραδώσαμε στα χέρια της μοναδικής κοινωνικής λειτουργού, η οποία μας υποδέχτηκε με χαρά. Άλλωστε, ο «Εσταυρωμένος» έχει ευεργετήσει πολλές φορές και αυτόν τον χώρο με τις προσφορές του σε διάφορα αναγκαία είδη.

Μπήκαμε στη φυλακή από την κεντρική είσοδο όπου μας ήλεγξαν εξονυχιστικά με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα ανίχνευσης μετάλλων και άλλων απαγορευμένων ειδών για τον χώρο αυτό. Είχαμε την ευκαιρία να ενημερωθούμε για τα προβλήματα της φυλακής και την έλλειψη πολλών ειδών διαβίωσης για πολλούς απόρους κρατουμένους οι οποίοι δεν έχουν την δυνατότητα ν’ αγοράσουν από το μάρκετ της φυλακής ούτε τα πιο απλά πράγματα. Οι περισσότεροι απευθύνονται στην κοινωνική υπηρεσία του Σωφρονιστικού Καταστήματος και ζητούν παρακλητικά όλα εκείνα που έχουν ανάγκη.

Η συνάντησή μας με τους δυο συντοπίτες μας κρατουμένους ήταν όπως σας την περιγράψαμε. Το δάκρυ, η συγκίνηση, το χαμόγελο, το σφίξιμο των χεριών, τα παρήγορα λόγια και η αγκαλιά ήταν τα στοιχεία που κυριάρχησαν εκείνη την στιγμή. Επιστρέφοντας στα εσώτερα της φυλακής μ’ ένα πνευματικό βιβλίο στο χέρι ένοιωθαν πιο δυνατοί. Άλλωστε, τους επισκέφθηκε ο Χριστός στα πρόσωπα ενός ιερέως και του συνεργάτη του.

Όταν φύγαμε από τον χώρο αυτό τα αισθήματά μας ήταν ανάμικτα. Πλημμύρισε η ψυχή μας από χαρά, διότι μας αξίωσε ο Θεός να πραγματοποιήσουμε για πολλοστή φορά μια ακόμη επίσκεψη στη φυλακή, όπου Τον συναντήσαμε στα πρόσωπα των δυο κρατουμένων, αλλά και από λύπη για την μεγάλη δοκιμασία που περνούν εκατοντάδες συνάνθρωποί μας.

Σκεφθήκαμε πως έχει μεγάλη σημασία για όλους μας να μην ξεχνάμε τους φυλακισμένους. Αυτό είναι και προτροπή του Ευαγγελίου και μάλιστα του Ιδίου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Δεν μπορούμε όλοι να επισκεφθούμε τις φυλακές, διότι μας εμποδίζουν οι κανόνες λειτουργίας τους. Μπορούμε όμως να πραγματοποιήσουμε μια επίσκεψη στη φυλακή γεμίζοντας τα χεριά εκείνων που διακονούν σ’ αυτούς τους χώρους και έχουν την ευλογία και την άδεια από τις κρατικές αρχές να επικοινωνούν με τους φυλακισμένους. Ο «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ», μας δίνει αυτή τη δυνατότητα. Οι προσφορές όλων εκείνων που μας εμπιστεύονται αξιοποιούνται πλήρως και γεμίζουν τα χέρια των φυλακισμένων αδελφών μας. Δεν περιμένουμε να μας καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι. Ελπίζουμε πως κάποιοι άλλοι που έχουν τη χάρη του Θεού θα μας δώσουν την δυνατότητα να πραγματοποιούμε συνεχώς αυτές τις επισκέψεις μεταφέροντας την δική τους αγάπη για τον Χριστό που βρίσκεται στο πρόσωπο κάθε κρατουμένου.