«Γονείς, μην απελπίζεστε…»

Σήμερα το πρωί διάβασα ένα εδάφιο του Ιερού Ευαγγελίου και θερμάνθηκε η καρδιά μου, με παρηγόρησε ως γονιό και επιθύμησα να μοιραστώ τη σκέψη μου μαζί σας. Ο Χριστός, κατά την ώρα του Μυστικού Δείπνου, σηκώνεται από το τραπέζι, βγάζει το ιμάτιό Του, παίρνει μια πετσέτα και τη ζώνεται. Έπειτα βάζει νερό στη λεκάνη κι αρχίζει να πλένει τα πόδια των μαθητών και τα σκουπίζει με την πετσέτα που είχε ζωστεί. Φτάνει, λοιπόν, και στον Πέτρο. Αυτός του λέει: «Εσύ Κύριε θα μου πλύνεις τα πόδια;». Και ο Χριστός του αποκρίθηκε: «ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΩΡΑ. ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΜΩΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ…» (Ιωάν. 13,6).
Την ώρα που μελετούσα αυτόν τον στίχο, θυμήθηκα τα λόγια της ευλογημένης μητέρας μου, όταν ήμουν νέος: «Αυτά παιδάκι μου που σου λέγω θα τα καταλάβεις αργότερα. Τώρα είσαι ακόμη νέος και άπειρος. Αργότερα, όταν κι εσύ γίνεις γονιός, θα τα εννοήσεις όλα αυτά που κάνω και σου λέω».

Και είχε δίκιο! Αργότερα, όταν ήλθε η ώρα της Χάριτος, όχι μόνο τα κατάλαβα, αλλά προσπάθησα και να τα εφαρμόσω. Αυτό συμβαίνει και με όλα τα παιδιά. Οι χριστιανοί γονείς τα συμβουλεύουν με αγάπη, αλλά εκείνα δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Θεωρούν πως οι γονείς έχουν ξεπερασμένες  ιδέες. «Κάνουν του κεφαλιού τους», βιώνουν πτώσεις και αποτυχίες και τελικά μαθαίνουν από τα παθήματά τους. Και αργότερα, όταν περάσουν τα χρόνια ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ. Γι' αυτό το λόγο, ευλογημένοι γονείς, ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΤΕ. Κάντε το χρέος σας. Μόνο, να σπέρνετε με λίγα λόγια, αλλά με περισσότερο παράδειγμα ζωής! 

π. Υάκινθος