Κάποτε μια μάνα με βρήκε και με ρώτησε: «Πάτερ, πως θα διδάξω το παιδί μου;»
Τότε ξέρετε τι έκανα; Πήρα μια Καινή Διαθήκη, της την έδωσα και της είπα: «Κάθε μέρα, μάθε να του διαβάζεις μια μικρή περικοπή.
Ακόμα και η μαμά σου, σαν γιαγιά, να διαβάζει μια μικρή περικοπή και να την μεταφέρει σαν μικρή ιστοριούλα στο εγγονάκι της. Το εγγονάκι σας, το μικρό σας το παιδί, μέσα στην αγκαλιά σας, δεν ρουφάει μόνο την στοργή και την τρυφερότητα σας. Ρουφάει και τα λόγια σας!»
Γι’ αυτό, όσο είναι νωρίς, ποτίστε τα παιδιά σας με ότι πιο γλυκό, ότι πιο αγνό, ότι πιο ωραίο, ότι πιο υψηλό!
Τι πιο ωραίο να διδάσκει η μάνα το παιδί της από την αρχή, την ζωή του Χριστού! Να λέει του παιδιού για τότε, που ο Χριστός ήταν μικρό Βρέφος στη Βηθλεέμ, πως μπορεί και εκείνο μαζί με τα τσοπανόπουλα να πάει κοντά στη φάτνη να αγγίξει τον μικρό Χριστό, να Τον αγκαλιάσει, να Τον φιλήσει!...
Να Τον αγαπήσει έπειτα σαν μικρό Παλικαράκι που δίδασκε, να κάτσει κοντά Του και να ακούσει τα θεϊκά Του λόγια. Να μείνει αργότερα μαζί Του, όταν σαν Δάσκαλος πήγαινε παντού και έκανε θαύματα και μιλούσε για τα ουράνια μυστήρια. Να Τον ζήσει κοντά του το κάθε παιδί, ακόμα και την ώρα του πόνου Του! Γιατί, σαν άνθρωποι όλοι θα πονέσουμε και θα έλθει στιγμή που θα λυγίσουμε. Δες, όμως, Εκείνος τι αγάπη και απόλυτη εμπιστοσύνη είχε στο Θεό Πατέρα Του, σε όλα τα βάσανα και τις θλίψεις Του!
Να παίρνει, λοιπόν, η μάνα από τα γεγονότα της ζωής του Χριστού και να διδάσκει το παιδί της! Όχι όμως μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις.
Εμείς αδελφοί μου, εδώ, σαν Εκκλησία, δεν μπορούμε να διδάξουμε τίποτα άλλο, εκτός από ένα, να γίνουμε μιμητές Χριστού!
Αυτή είναι η πιο υπέροχη διδασκαλία, που πρέπει να κάνει η μάνα και ο πατέρας στο παιδί τους και η γιαγιά και ο παππούς στο εγγόνι τους:
Να γίνει μιμητής του Χριστού!
Αλλά, πως θα γίνει το παιδί σου μιμητής, αν εσύ πρώτα δεν μιμείσαι τη ζωή του Χριστού;
Από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου