Διδαχές από Όσιο Πορφύριοι.

Διδαχές από Γέροντα Πορφύριο
Από το Βιβλίο «Βίος και Λόγοι»:

1. Μ’ ευχαριστούσε να προσεύχομαι κι όταν ακόμη ήμουν κουρασμένος. Μες την κούραση αναζητούσα πιο πολύ τον Θεό. Είναι θέμα Αγάπης.

2. Ότι έβλεπα το έκανα προσευχή. Το γύριζα στον εαυτό μου. Γιατί το πουλί ψάλλει και δοξολογεί τον Πλάστη; Ήθελα να το κάνω κι εγώ. Γιατί εκείνο να κρύβεται κι όχι κι εγώ; Είχε αυτό κόσμο μπροστά του; 

3. Όλα να τα θεωρούμε ευκαιρίες για προσευχή, για πλησίασμα στο Θεό. Κι έτσι να ζούμε τη δυσκολία και τη δυστυχία.

4. Ο Θεός μας αγαπάει ΟΛΟΥΣ. Είναι πολύ καλός και «βρέχει επί δικαίους και αδίκους». Όλοι τον έχουμε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσουμε να Τον γνωρίσουμε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς να γίνουμε καλοί.

5. Να μπούμε στην Εκκλησία. Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για τη σωτηρία τους, να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνομε το παν γι’ αυτούς, όπως ο Χριστός για μας. 

Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό. «ἵνα ὦσιν ἕν»
6. Για τους ανθρώπους του Θεού δεν υπάρχει απόσταση, έστω κι αν είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

7. Η αμαρτία κάνει τον άνθρωπο πολύ μπερδεμένο ψυχικά. Το μπέρδεμα δεν φεύγει με τίποτα. Μόνο με το φως του Χριστού γίνεται το ξεμπέρδεμα. Την πρώτη κίνηση την κάνει ο Χριστός. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες …». Μετά εμείς οι άνθρωποι αποδεχόμαστε αυτό το φως με την αγαθή μας προαίρεση, που την εκφράζομε με την αγάπη μας απέναντι Του, με την προσευχή, με τη συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας, με τα μυστήρια.

8. Το ουσιαστικότερο είναι να φεύγεις από τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία. Ότι γίνεται να γίνεται από αγάπη.

9. Η αγάπη εννοεί πάντα να κάνεις θυσίες.

10. Ζωή χωρίς Χριστό είναι θάνατος, είναι κόλαση, δεν είναι ζωή. Αυτή είναι η κόλαση, η μη αγάπη.

11. Ένας είναι ο στόχος μας, η αγάπη στον Χριστό, στην Εκκλησία, στον πλησίον.

12. Μέσω της αγάπης προς τον αδελφό θα κατορθώσουμε ν’ αγαπήσουμε τον Θεό. Ενώ το επιθυμούμε, ενώ το θέλουμε, ενώ είμαστε άξιοι, η θεία χάρις έρχεται μέσω του αδελφού. Όταν αγαπάμε τον αδελφό, αγαπάμε την Εκκλησία, άρα τον Χριστό.

13. Ένα θέλω, ένα επιθυμώ, ένα ζητώ Χριστέ μου, να είμαι μαζί Σου. «Χριστέ μου ότι θέλει η Αγάπη Σου· αρκεί να ζω στην αγάπη Σου».

14. Η εν Χριστώ αγάπη δεν αλλοιώνεται. Η κοσμική αγάπη λίγο διατηρείται και σιγά σιγά σβήνει, ενώ η θεία αγάπη ολοένα μεγαλώνει και βαθαίνει.

15. Όποιος αγαπάει λίγο, δίνει λίγο. Όποιος αγαπάει περισσότερο, δίνει περισσότερο, κι όποιος αγαπάει πάρα πολύ, τι έχει αντάξιο να δώσει; Δίνει τον εαυτό του!

16. Πέφτομε; Αμαρτάνομε; Με οικειότητα, αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχομε κοντά Του· όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίδει η αίσθηση του φίλου. Να Του πούμε: «Κύριε, το έκανα, έπεσα, Συγχώρεσε με». Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με αγάπη και μας συγχωρεί. Να μη μας χωρίζει από τον Χριστό η αμαρτία.

17. Ότι κάνεις αγγαρεία δημιουργεί μεγάλο κακό και στο είναι και στην εργασία σου. Το σφίξιμο, το σπρώξιμο φέρνει αντίδραση.

18. Ανοίξτε τα χέρια σας και ριχθείτε στην αγκαλιά του Χριστού. Τότε ζει μέσα σας. Κι όλο νομίζετε ότι δεν Τον αγαπάτε πολύ και θέλετε πιο πολύ να Τον αγαπήσετε και να είστε ένα μαζί Του.

19. Περιφρονήστε τα πάθη, μην ασχολείσθε με τον διάβολο. 

20. Να προσεύχεσθε στον Θεό με λαχτάρα κι αγάπη, μέσα σε ηρεμία, με πραότητα, μαλακά, χωρίς εκβιασμό.

21. Να στεκόμαστε με ευλάβεια ενώπιον του Εσταυρωμένου και να λέμε: «Κύριε Ιησού Χριστού, ελέησον με».

ΠΗΓΗ: http://agapienxristou.blogspot.gr/