15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΅ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ΅

                   

ü      Το Δ. Σ. του Σ,. από τα πρώτα χρόνια της διακονίας του, ανακήρυξε την 15^η Δεκεμβρίου εκάστου έτους ως ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ. Κατά την ημέρα αυτή, η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την Ιερά μνήμη του Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου που θεωρείται προστάτης των κρατουμένων. Γι’ αυτό και σε κάθε φυλακή της πατρίδος μας υπάρχει ένας μικρός ναός προς τιμήν του Αγίου. Αυτή την ημέρα επιλέξαμε  και την αφιερώσαμε στον φυλακισμένο.  

ü      Το Ευαγγέλιο μας διδάσκει πως και ο φυλακισμένος, όσο κι αν εγκλημάτησε, δεν παύει να είναι εικόνα του Θεού. Θεωρείται αδελφός Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και κατ΄ επέκταση και δικός μας αδελφός. Εκείνος είπε: «Ήμουν στη φυλακή και με επισκεφθήκατε». Όπως επίσης και το «ήμουν στη φυλακή και δεν με επισκεφθήκατε».  Μας προέτρεψε, δηλαδή, να βλέπουμε στο πρόσωπο και του κρατουμένου τον Ίδιο τον Κύριο. Κι έτσι,  επισκεπτόμενοι και διακονώντας τον έγκλειστο συνάνθρωπο, ουσιαστικά  επισκεπτόμαστε και διακονούμε τον ίδιο τον Κύριο. Όλοι γνωρίζουμε πως θα κριθούμε κατά την Β΄ Παρουσία του Κυρίου μας και για την στάση μας απέναντι στον φυλακισμένο.

ü      Αυτός ο λόγος του Χριστού, οδήγησε τα 21 ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου μας, πριν από δεκάξι χρόνια στην απόφαση να ιδρύσουν  τον Σύλλογο. Η  δραστηριότητά του άρχισε το φθινόπωρο του 1995. και τον  Ιούλιο του1996 έλαβε και νομική υπόσταση. Αναγνωρίστηκε από την Πολιτεία και την Εκκλησία ως εκκλησιαστικό φιλανθρωπικό σωματείο, ως Μη Κυβερνητική Οργάνωση με την επωνυμία Σ.Σ.Κ. «Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ» με έδρα την πόλη του Βόλου και ακτίνα δράσεως τα όρια του Νομού Μαγνησίας.

ü       Σήμερα, σεβαστοί μας πατέρες και αγαπητοί αδελφοί, είναι η «ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ» και καλούμαστε να στρέφουμε τον νου και την καρδιά μας προς εκείνον τον συνάνθρωπο που βρίσκεται στη φυλακή ή σε κάποιο κρατητήριο, διότι, όπως τονίζεται από τους αρμοδίους,  οι πράξεις του κρίθηκαν από τη δικαιοσύνη ως αξιόποινες.

ü      Έχει όμως μεγάλη σημασία πως ο εγκλεισμός αυτός, για κάθε άνθρωπο, είναι μια δύσκολη και σκληρή δοκιμασία.  Μαζί του υποφέρουν και τα μέλη της οικογενείας του που στερούνται για ένα μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, το σύζυγο, τον πατέρα, τη μάνα, τον αδελφό και ζουν κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η δοκιμασία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν τα μέλη της οικογενείας του κρατουμένου δεν έχουν τους πόρους για να ζήσουν, να μεγαλώσουν και να σπουδάσουν τα παιδιά του. Οι περισσότερες οικογένειες των κρατουμένων βιώνουν τη φτώχια, περιθωριοποιούνται και αντιμετωπίζουν το ρατσισμό και τη σκληρότητα «της σύγχρονης και μάλιστα της ονομαζόμενης χριστιανικής κοινωνίας μας ».

ü      Ο φυλακισμένος, υποφέρει βιώνοντας τη μοναξιά, την εγκατάλειψη, την αδιαφορία της κοινωνίας, την ανέχεια, την απελπισία, την απόγνωση και πολλές άλλες καταστάσεις, οι οποίες τον οδηγούν συχνά στο μίσος, στο θυμό, στην επιθετικότητα, στην εκδίκηση, στη βλασφημία, στην απιστία, στην παραβατηκότητα και σε άλλες ακραίες ενέργειες. Με τον τρόπο αυτό θέλει να στείλει ένα μήνυμα σε όλους εμάς που πολλές φορές παρακολουθούμε τη ζωή του, όπως παρακολουθούμε ένα σήριαλ στην τηλεόραση. 

ü      Το ράψιμο των χειλέων του φυλακισμένου με σπάγκους και σύρματα,  οι απόπειρες αυτοκτονίας, οι αυτοτραυματισμοί, το κόψιμο των φλεβών, η κατάποση καρφιών, κρυστάλλων, μπαταριών και ό,τι άλλο μπορεί να οδηγήσει και στο θάνατο, είναι ουσιαστικά μια «σιωπηλή κραυγή» του απελπισμένου με αποδέκτη την Πολιτεία, την Εκκλησία, την Οικογένεια και ολόκληρη την κοινωνία. 

ü      Στους χώρους κράτησης, ο κρατούμενος, δοκιμάζεται « ψυχή τε και σώματι ». Προσπαθεί να επιβιώσει, ζώντας έγκλειστος μέσα σ’ ένα  γκρίζο σκηνικό. Σήμερα, οι φυλακές είναι μια ωρολογιακή βόμβα, που από στιγμή σε στιγμή μπορεί να εκραγεί με σοβαρά αποτελέσματα. Οι συνθήκες  κράτησης είναι τριτοκοσμικές,  παρά τις φιλότιμες  προσπάθειες των υπευθύνων των τοπικών φυλακών και των συνεργατών τους. Οι φυλακές κατά κανόνα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι «αποθήκες,  μέσα στις οποίες στοιβάζεται ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων», για να κοιμούμαστε όλοι εμείς ήσυχοι.

ü      Όλοι εμείς, οι ιερείς και οι εθελοντές του «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ» κραυγάζουμε προς κάθε κατεύθυνση, πως ο σωφρονισμός του κρατουμένου είναι «ένα άπιαστο όνειρο», διότι όλα τα προγράμματα, όσο σύγχρονα κι αν είναι, χωρίς τη χάρη του Θεού δεν μπορούν να φέρουν το ποθούμενο αποτέλεσμα. Μόνο η χάρη του Θεού μπορεί να αλλοιώσει εσωτερικά τον άνθρωπο. Ναι, αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί. Η χάρη του Θεού, όταν επισκεφθεί τον άνθρωπο, σ΄ όποια κατάσταση κι αν τον βρει και σε οποιοδήποτε χώρο κι αν τον συναντήσει, θα μαλακώσει την ψυχή του, θα τον παρηγορήσει, θα τον ειρηνεύσει, θα τον οδηγήσει στην μετάνοια και τη σωτηρία.

ü      Και ο Σύλλογός μας, μεταξύ των άλλων, έχει κι αυτόν τον στόχο: Να μεταφέρει στους απαράκλητους χώρους της φυλακής τη Χάρη και την ευλογία του Θεού με την τέλεση της θ. λειτουργίας και των άλλων ιερών ακολουθιών, το λόγο του Θεού και την έμπρακτη αγάπη, Αυτά τα σωτήρια μηνύματα, της πίστεως, της αγάπης, της μετάνοιας και του εσωτερικού αγώνα, μεταφέρουν όλοι όσοι διακονούν τον κρατούμενο σε όλους τους χώρους κράτησης, κληρικοί και λαϊκοί, απεσταλμένοι της μητέρας Εκκλησίας.

ü      Η τοπική μας Εκκλησία δεν έπαψε ποτέ να εκδηλώνει την ποιμαντική της φροντίδα και προς τους κρατουμένους των δυο φυλακών του Νομού μας, των κρατητηρίων και όπου αλλού κρατείται έστω και ένας αδελφός.  Αυτό αποδεικνύεται από την ποιμαντική δραστηριότητα των εννέα (9) εντεταλμένων ιερέων και των εθελοντών του Συλλόγου μας, οι οποίοι διακονούν αθόρυβα και διακριτικά αναπτύσσοντας μια αξιοζήλευτη δραστηριότητα.

ü      Καρπός της αγάπης των ανθρώπων της τοπικής μας Εκκλησίας προς τον κρατούμενο συνάνθρωπό μας είναι και « Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ », ο οποίος έχει ανοίξει την αγκαλιά του και σε άλλες ομάδες αναξιοπαθούντων αδελφών μας, όπως είναι: οι κρατούμενοι, οι αποφυλακισθέντες, τα μέλη των απόρων οικογενειών τους, οι τρόφιμοι δυο Ιδρυμάτων, οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι κακοποιημένες γυναίκες, οι φυγόποινοι, οι άστεγοι κ.ά.

΅Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ΅  ΔΙΑΚΟΝΕΙ:

1.      Στο ΚΕΝΤΡΟ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ του Συλλόγου μας.

2.      Στον ΣΤΑΘΜΟ ΠΡΩΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ «Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ».

3.      Στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ στον Αλμυρό «ΚΑΤΑΦΥΓΗ»

4.      Στις δυο φυλακές και στα 5 κρατητήρια της περιοχής μας

5.      Στο ΙΔΡΥΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΒΟΛΟΥ.

6.      Στη ΣΤΕΓΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΒΟΛΟΥ.

7.      Στους 4 Ξενώνες του ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ

8.      Στους χώρους που καταφεύγουν οι άστεγοι.

9.      Στα αστυνομικά τμήματα και το Κεντρικό Λιμεναρχείο Βόλου

10.  Στα δικαστήρια και σε  άλλες υπηρεσίες για την τακτοποίηση διαφόρων προβλημάτων που απασχολούν τους συνανθρώπους μας που καλούμαστε να βοηθήσουμε. 

11.  Και όπου αλλού κληθούμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας....

                                            ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ. 

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Από την ομιλία του Ιερέως π. Θεοδώρου Μπατάκα, 

Προέδρου του Σ. Σ. Κ. « Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ » και 

Υπευθύνου του Γραφείου ΅Μερίμνης Φυλακών΅ της Ι. Μ. Δημητριάδος. 

[Εκφωνήθηκε στο Πνευμ. Κέντρο της Ι.Μ. Δημητριάδος την 12 Δεκεμβρίου 2012)